Έχουμε συνηθίσει να λέμε πως η Αθήνα είναι αγνώριστη τον Αύγουστο, αφού αδειάζει από κόσμο, τα πάντα κλείνουν και η ερημωμένη πρωτεύουσα αποκτά μια μυστικιστική, σχεδόν υπερβατική αύρα. Φέτος, βέβαια, ενδεχομένως να είναι διαφορετικά τα πράγματα, αφού οι αντικοινωνικές αυξήσεις τιμών σε ακτοπλοϊκά - διαμονή κ.ο.κ. έχουν καταστήσει απαγορευτική την ιδέα των διακοπών, έστω και για λίγες ημέρες. Υπό αυτήν την έννοια, οι ταινίες που επιλέξαμε παρακάτω ίσως στο μέλλον να μοιάζουν βγαλμένες από κάτι μακρινό. Ελπίζουμε πως όχι, αλλά, εν πάση περίπτωση, εάν ανήκετε σε εκείνους που αναζητούν τη γοητεία και το ρομαντισμό μιας μητρόπολης όπου απουσιάζουν οι κάτοικοί της για λίγο, η παρακάτω λίστα είναι για σας. Και ναι, κλέψαμε λίγο και βάλαμε δύο από τις πιο κλασικές επιλογές για κάτι τέτοιο, μας συγχωρείτε…
"Δεκαπενταύγουστος" (Κωνσταντίνος Γιάνναρης, 2001)
Αφού με το αριστουργηματικό "Από την Άκρη της Πόλης" (1998) ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης απεικόνισε μια αθέατη πλευρά της Αθήνας με απαράμιλλη ειλικρίνεια, ο σκηνοθέτης στη συνέχεια επικεντρώνεται στο δράμα μερικών ενοίκων μιας πολυκατοικίας που συμβολικά, αντιστοιχεί στις ταξικές διαφορές μεταξύ τους. Όπως προδίδει και ο τίτλος, βρισκόμαστε στις παραμονές του Δεκαπενταύγουστου, τα διαμερίσματα αδειάζουν και καθένας φεύγει προς διαφορετική κατεύθυνση για διακοπές. Κι ενώ η κάθε διαδρομή θα αποδειχθεί υπαρξιακή δοκιμασία για τους ήρωες, ένας 17χρονος διαρρήκτης εισβάλλει στα άδεια διαμερίσματα, παραβιάζει τα μυστικά των ενοίκων και μας αποκαλύπτει τα κρυφά τους όνειρα.
Διαβάστε όλη τη λίστα στο athinorama.gr
