Ο Μελισσοκόμος | Ο Κυριάκος Πουκαμισάς ζει και εργάζεται σε ένα μικρό χωριό των Πρεσπών

Από τη Λουκία Λυκίδη

Όχι, δεν ήταν η οικονομική κρίση και η ανεργία ούτε η πανδημία. Ο Κυριάκος Πουκαμισάς και η Ζένια Αναστασιάδου ζούσαν στην Αθήνα και είχαν πολύ καλές δουλειές. Εκείνος εργαζόταν ως ηχολήπτης και εκείνη ως διευθύντρια παραγωγής σε τηλεοπτικές παραγωγές. Κάτι όμως τους ενοχλούσε στον τρόπο ζωής της πόλης. Οι εκδρομές στο σπίτι τους στο χωριό, στη Μικρολίμνη Πρεσπών, ένα παραδεισένιο μέρος στην καρδιά του Εθνικού Πάρκου, γίνονταν όλο και πιο συχνές, μέχρι που πήραν την απόφαση. Ήθελαν να μεγαλώσουν το παιδί που προσπαθούσαν να αποκτήσουν στην υπέροχη φύση της Μικρολίμνης Πρεσπών.

Από εκεί καταγόταν η Ζένια και η μητέρα της είχε πρόσφατα επισκευάσει το παλιό τους σπίτι αλλά και την ταβέρνα που δούλευε η οικογένεια από το 1952. Μαζί με τον Κυριάκο άνοιξαν την ταβέρνα ξανά. Παράλληλα, εκείνος ξεκίνησε τη μελισσοκομία και εκείνη έπιασε δουλειά στην Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών.

Στην πορεία ήρθαν και τα δίδυμα αγόρια τους. Κλείνοντας 10 χρόνια τώρα εκεί, ο Κυριάκος και η Ζένια προσπαθούν να επιβραδύνουν τους ρυθμούς της ζωής τους. Ναι, να επιβραδύνουν. Γιατί, όπως εξηγούν, το να εγκατασταθείς σε ένα μικρό χωριό δε σημαίνει αυτόματα ότι θα αποκτήσεις έναν χαλαρό τρόπο ζωής.

"Τα χρόνια που λειτουργούσαμε την ταβέρνα είχαμε δεύτερες δουλειές και μεγαλώναμε και τα δίδυμα, η ζωή μας είχε γίνει μια τρέλα" μου εξηγούν. "Μπαίναμε στο αυτοκίνητο για να πάμε σε κάποια δουλειά, μες στη βιασύνη, και εκεί λέγαμε τα νέα μας. Το βράδυ γυρνούσαμε στο σπίτι και το μόνο που είχαμε διάθεση να κάνουμε ήταν να δούμε μια σειρά στο Netflix. "Καλά που ήρθαμε στο χωριό” λέγαμε γελώντας". "Ναι, το να πηγαίνεις στη δουλειά σου βλέποντας βουνά και λίμνες "γράφει” μέσα σου καλύτερα. Κοίτα τη θέα από το παράθυρό μας" μου λέει η Ζένια και μου δείχνει μέσω Zoom τη θέα στη λίμνη. Μαγεία.

"Ακόμα και εδώ είχαμε φορτωθεί πολλά και κουραζόμασταν. Στην κυριολεξία "καήκαμε”". Λίγο καιρό πριν αποφάσισαν να βρουν πάλι τις ισορροπίες τους κλείνοντας την ταβέρνα και αποφασίζοντας να επικεντρωθούν στο πάθος του Κυριάκου, τη μελισσοκομία. "Όσο μέναμε ακόμη στην Αθήνα, είχα κάνει μαθήματα στο Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών στο Άλσος Συγγρού". Τώρα, με τη βοήθεια ενός πιο έμπειρου μελισσοκόμου της περιοχής, φτιάχνει ένα εξαιρετικό μέλι, με τεχνικές που θυμίζουν έναν πιο αργό παραδοσιακό τρόπο μελισσοκομίας, μακριά από τις βιομηχανικές πρακτικές.

"Το μέλι μας είναι ιδιαίτερο χάρη στον τρόπο της παραγωγής του αλλά και της βιοποικιλότητας των Πρεσπών. Θέλουμε να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας. Να έχουμε όλο το πακέτο της ζωής σε χωριό". Μέσα σε αυτό το πακέτο είναι και το να μεγαλώνεις τα παιδιά σου μέσα στη φύση. "Η φύση τούς χαρίζει πολλές εμπειρίες.
Αρκεί να τα αφήσεις να τη βιώσουν. Τα παιδιά μας το καλοκαίρι είναι συνεχώς ξυπόλυτα. Ταυτόχρονα, η τεχνολογία τους δίνει την ευκαιρία να έχουν πρόσβαση σε όλα".

Είναι η ζωή σε ένα μικρό χωριό δοκιμασία για τη σχέση ενός ζευγαριού; "Μπορεί κάποιοι να διαλυθούν στην πόλη. Μπορεί κάποιοι στο χωριό να ασφυκτιούν" λέει ο Κυριάκος. Και η Τάνια συμπληρώνει: "Το να φύγεις από την πόλη είναι μια δύσκολη απόφαση. Πρέπει να είναι κοινή απόφαση. Για μας ήταν εύκολο, γιατί το θέλαμε και οι δύο. Αν ένας από τους δύο δεν είναι σίγουρος, πιθανόν δε θα πάει καλά".