Υπάρχουν ορισμένες προσωπικότητες που αν προσπαθήσει κανείς να τις τοποθετήσει σε καλούπια, τότε σίγουρα θα χάσει την ουσία τους. Τα στεγανά δεν τους ταιριάζουν. Τα όρια περιορίζουν την ατίθαση δημιουργικότητά τους. Το πνεύμα τους ασφυκτιά σε σιλουέτες αδύναμες να τις αφουγκραστούν. Μία από αυτές είναι η Yoko Ono.
Τραγουδίστρια, δημιουργός, πρωταγωνιστής στη σκηνή, καλλιτέχνις. Η Yoko Ono δεν ήταν απλά ο μεγάλος έρωτας του John Lennon. Ήταν πολλά περισσότερα. Στον υπερθετικό βαθμό της αθεράπευτα ρομαντικής τελειομανίας της. Στο μυαλό που δεν σταματούσε να χορεύει σε αέναους κύκλους και να χτυπά σε σύγχρονους παλμούς. Σε αυτό ακριβώς εστιάζει μία νέα έκθεση της εμβληματικής Tate Modern του Λονδίνου.
Αναπτύσσοντας την πρακτική της στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ιδέες διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην τέχνη της, συχνά εκφρασμένες με ποιητικούς, χιουμοριστικούς, βαθυστόχαστους και ριζοσπαστικούς τρόπους. Με οποιαδήποτε διάθεση κουμπώνει στην εκάστοτε ιδιοσυγκρασία της.
Καλύπτοντας περισσότερες από επτά δεκαετίες αλύγιστης έμπνευσης και προσπάθειας, η έκθεση Yoko Ono: Music Of The Mind, αποτελεί την πλουσιότερη σε εκθέματα και ποιοτικότερη σε έργα ματιά στην πρωτοποριακή, επιδραστική και διεπιστημονική καριέρα της Ono, από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 έως σήμερα - συμπεριλαμβανομένων των χρόνων της στο Λονδίνο, όπου γνώρισε τον μελλοντικό σύζυγό της και μακροχρόνιο συνεργάτη της, John Lennon. Το σημείο τομής της μυαλού και της ψυχής της, της ύπαρξης της.
Η έκθεση παρακολουθεί την εξέλιξη της πρακτικής της και εξερευνά μερικά από τα πιο πολυσυζητημένα και δυναμικά έργα τέχνης και περφόρμανς της Ono. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται το Cut Piece (1964), όπου οι άνθρωποι καλούνταν να κόψουν τα ρούχα της, μέχρι το απαγορευμένο Film No.4 (Bottoms) (1966-67), το οποίο δημιούργησε ως "αίτηση για παγκόσμια ειρήνη". Αφουγκραζόμενη τη διαδραστικότητα που επιτάσσει η εποχή, η έκθεση προσφέρει τη δυνατότητα στους επισκέπτες της να συμμετάσχουν τόσο σε απλές πράξεις της φαντασίας όσο και σε ενεργές συναντήσεις με τα έργα της Ono, όπως τα δέντρα ευχών για το Λονδίνο, όπου ο καθένας μπορεί να διατυπώσει προσωπικές ευχές για ειρήνη.
Οι θεατές έρχονται σε επαφή με περισσότερα από 200 έργα, συμπεριλαμβανομένων έργων διδασκαλίας, παρτιτούρας, εγκαταστάσεων, ταινιών, μουσικής και φωτογραφίας. Η έκθεση αποκαλύπτει μια πρωτοποριακή προσέγγιση της γλώσσας, της τέχνης και της συμμετοχής που συνεχίζει να συνομιλεί με τη σημερινή εποχή, το τώρα που ριζώνει στο πριν και διαμορφώνει το μετά. Το ταξίδι σε ένα πλουραλιστικό έργο, ικανό να λειάνει την ευθύτητα της καθημερινότητας και να απαλύνει τα τετράγωνα της σκέψης ξεκλειδώνοντας νέες οδούς του νου σε ένα κόσμο που η ειρήνη δεν αποτελεί ζητούμενο, αλλά δεδομένο. Τα εγκαίνια της είναι προγραμματισμένα για τις 15 Φεβρουαρίου.
