X

Έλενα Ματθαιοπούλου | Η συγγραφέας που ανέδειξε τη μόδα στην όπερα

Όταν ο Λακρουά συνάντησε την Κάρμεν και άλλες υπέροχες συνεργασίες.

Η συνύπαρξη της μόδας και της όπερας είναι εκρηκτική. Οι μετρ της υψηλής ραπτικής βρίσκουν στην όπερα την ελευθερία που αποζητούν και απόλυτη δημιουργική έκφραση. Ο συγκερασμός των δύο αυτών κόσμων ενθουσίασε τη δημοσιογράφο, συγγραφέα και λάτρη της όπερας, Έλενα Ματθαιοπούλου, με αποτέλεσμα να γράψει το βιβλίο Σχεδιαστές στην Όπερα (εκδόσεις Καπόν).

Γεννημένη στην Αθήνα, μεγαλωμένη όμως κατά κύριο λόγο στην Αγγλία, η Έλενα Ματθαιοπούλου είχε την τύχη να συνεργαστεί με διεθνείς τίτλους εφημερίδων και περιοδικών αλλά και να εντρυφήσει στον μαγικό κόσμο της όπερας. Στο βιβλίο της, η συγγραφέας παρουσιάζει δέκα κορυφαίους σχεδιαστές μόδας και τα φαντασμαγορικά κοστούμια που δημιούργησαν για τις μερικές από τις πιο διάσημες όπερες στον κόσμο.

Μοιράζετε τη ζωή σας μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου. Τι σας δίνει η κάθε πόλη;

Όχι,ακριβώς. Είμαι οκτώ μήνες στο Λονδίνο  και περίπου τέσσερις εδώ (Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαιρινές διακοπές). Η επαγγελματική μου έδρα είναι στο Λονδίνο και μεταξύ άλλων είμαι και συν-διευθύντρια του περιοδικού Οpera now. To Λονδίνο δεν είναι μόνο πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου άλλα και ολοκλήρου του πλανήτη. Μένοντας εκεί αισθάνομαι κάπως σαν μαχαραγιάς, στα πόδια του οποίου στοιβάζεται ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η υφήλιος, πρωτίστως σε καλλιτεχνικά αγαθά, που για μένα είναι το Α και το Ω της ύπαρξής μου. Λατρεύω επίσης τα πάρκα και τις ολάνθιστες πλατείες – τα squares- που υπάρχουν περίπου κάθε 200-500 μέτρα στις περισσότερες συνοικίες.  Αγαπώ πάρα πολύ τους Άγγλους και τις αγγλικές συνήθειες και γι’αυτό, αν και μου αρέσει εν μέρει ο κοσμοπολιτισμός του, σε πολλά πράγματα το προτιμούσα όταν ήταν πιο "αγγλικό". Η Αθήνα πάλι με μαγεύει  με το μοναδικό της φως, τις μυρωδιές των νεραντζιών την άνοιξη και του νυχτολούλουδου τώρα το Σεπτέμβριο, τη λατρεμένη μου Πλάκα που υποφέρω αν δε δω κάποια γωνιά της κάθε μέρα, και την αφάνταστη ζωτικότητα των κάτοικων της, της φυλής μας. (Δε θα έλεγα όμως το ίδιο και για τους τρόπους και την αγωγή μας!)

Οι τέχνες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι σας. Ποια σας συνεπαίρνει περισσότερο;

Αναμφίβολα η μουσική και η όπερα.

Υπάρχουν επαγγελματικές στιγμές που ήταν καθοριστικές για εσάς; Πού τις ξεχωρίζετε περισσότερο;

Σίγουρα. Τα 3,5 χρόνια ως συντάκτρια μόδας και ταξιδιών στο περιοδικό The Tatler, όταν ταξίδευα εκτενέστατα σε ιδανικές συνθήκες. Στη συνέχεια, τα 2,5 χρόνια χρόνια σαν υπεύθυνη μόδας στην εφημερίδα Daily Express, όπου γνωρίστηκα με όλα τα "ιερά τέρατα" του χώρου – τον Υβ Σεν Λοράν, τον Λάγκερφελντ, τον Ζιβανσύ, τον Ουγκαρό, τον Κένζο κλπ. Στη συνέχεια τα δυο χρόνια σαν υπεύθυνη εβδομαδιαίας σελίδας τεχνών στη εφημερίδα Evening News. Αυτό οδήγησε και στο πρώτο και πιο αγαπημένο από τα βιβλία μου, το ΜAESTRO: Encounters with Conductors of Today, που σημάδεψε καθοριστικά τη ζωή μου και την πορεία της. Μ’ αυτό γνωρίστηκα και συνδέθηκα φιλικά με κορυφαίους μαέστρους και μουσικούς της εποχής μας. Ονομάστηκε Μουσικό Βιβλίο της Χρονιάς από το περιοδικό Stereo Review και στάθηκε αφορμή να παραγγελθούν όλα τα υπόλοιπα βιβλία μου.  

Τι στάθηκε ως αφορμή για να γράψετε το βιβλίο σας Σχεδιαστές Μόδας στην Όπερα;

Το γεγονός ότι ξαφνικά πολλοί σχεδιαστές μόδας άρχισαν να κάνουν κοστούμια για την όπερα. Τα δύο μεγαλύτερα πάθη μου συνδυασμένα στον ίδιο χώρο.  Πώς μπορούσα να αντισταθώ;

Ποιες συνεργασίες σχεδιαστών για την Όπερα σάς έχουν μείνει αξέχαστες;

Η δουλειά των Lacroix, Versace, Karl Lagerfeld και Marc Bohan.

Ο αγαπημένος σας σχεδιαστής; 

Givenchy, Lacroix, Zandra Rhodes και συχνά οι Dolce e Gabbana. Από τους νεότερους ο Alessandro Michele, ο Nicholas Ghesqiere, ο Richard Quinn, ο Halpern και ο Christopher Kane. Από την Ελλάδα ο Λάσκαρης.

Και ο συνθέτης που σας έχει συγκλονίσει; 

Στην όπερα ο Βέρντι, ο Βάγκνερ και ο Ρίτσαρντ Στράους. Στη συμφωνική μουσική, ο Μπαχ, ο Σούμαν, ο Μπετόβεν, ο Μπραμς, ο Μπρούκνερ, ο Τσαϊκόφσκι και σε όλα και πάνω από όλους, ο Μότσαρτ.

Ποια είναι τα αγαπημένα σας κομμάτια από την γκαρνταρόμπα σας;

Ένα vintage patchwork φόρεμα του Λακρουά, ένα πολύχρωμο ζέρσεϊ cocktail dress στολισμένο με μεγάλες χάντρες της DVF, ένα κόκκινο βιζόν παλτό με γιακά και μανσέτες και μαύρα λουλούδια από παγιέτες γύρω γύρω στο στρίφωμα (αγορασμένο απίστευτα φθηνά σε εκπτώσεις στο Bloomingdales στη Νέα Υόρκη),  δυο κοκτέιλ φορέματα (ένα ροζ και ένα μωβ) στολισμένα  στον ένα ώμο - το ένα με λουλούδια και το άλλο με πεταλούδες - του Λασκαρη.. και ό,τι άλλο δικό του έχω! Και τέσσερις καταπληκτικές vintage τσάντες από την εποχή του Τομ Φορντ στοn Gucci.

Πού συχνάζετε σήμερα στο Λονδίνο;

Στην Όπερα του Κόβεντ Γκάρντεν (συχνά αναρωτιέμαι γιατί δε στήνω ένα ράντζο σε κάποιο θεωρείο του!), στα εστιατόρια του Polish Club  και του Chelsea Arts Club, και στο αγαπημένο μου Wolseley, του οποίου το ντεκόρ, το γκλάμουρ και η ατμοσφαίρα με τονώνει, αλλά ποτέ δεν πάω αν δεν αισθάνομαι εμφανισιακά σε φόρμα! Το καλοκαίρι στο γαλλικό μπιστρό L’Aventure, με κηπάκι στην καταπράσινη συνοικία St John’s Wood. Γενικά, παντού προτιμώ να τρώω σε συνοικίες μακρυά από τη δική μου (στο Λονδίνο το Knightsbridge και στην Αθήνα  Κολωνάκι-Λυκαβηττός)  για ν’ αλλάζω αέρα και ατμόσφαιρα.

Ποιο καλλιτεχνικό δρώμενο της νέας σεζόν είναι από τώρα στην agenda σας;

Πάμπολλα! Στο Λονδίνο άμεσα το Ντον Τζιοβάννι, την Αγριππίνα και το Βέρθερο στο Κόβεντ Γκάρντεν, στην Αθήνα, από τον συναρπαστικό προγραμματισμό του Γιώργου Κουμεντάκη στη Λυρική Σκηνή, την Υπνοβάτιδα  και αργότερα το Βότσεκ, το Ντον Κάρλο, τον Βέρθερο, την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου και τους  7 Θανάτους της Μαρίας Κάλλας  με τη Μαρίνα Αμπράμοβιτς. Στο Παρίσι, μεταξύ πολλών άλλων, τους Γάμους του Φίγκαρο στο Theatre des Champs Elysees (συμπαραγωγή με τη Μετροπόλιταν Όπερα Νέας Υόρκης) σε σκηνοθεσία του χολιγουντιανού σκηνοθέτη Τζέιμς Γκρέι με κοστούμια του Κριστιάν Λακρουά και στην Όπερα την καινούργια παράγωγη του Πρίγκηπα Ίγκορ με σκηνοθέτη τον Μπαρυ Κόσκυ. Την πρεμιέρα του Οτέλλο στην Σκάλα του Μιλάνου τον Δεκέμβριο. Ούσα συν-Διευθύντρια στο Opera Now έχω τη δυνατότητα και ευλογία να ταξιδεύω όπου θέλω και όπου χρειάζεται για το περιοδικό.

Photo by Jack Niles on Unsplash