Το φθινόπωρο είναι η εποχή της εικαστικής επαναφοράς. Μετά από την παύση του καλοκαιριού και την πιθανή συμμετοχή τους στην Art Athina, οι γκαλερί της πρωτεύουσας παρουσιάζουν στον χώρο τους νέες εκθέσεις από καταξιωμένους ή ανερχόμενους καλλιτέχνες, Έλληνες ή διεθνείς, προσκαλώντας μας να γίνουμε μέλη του σύμπαντός τους. Λίγο πριν ο Σεπτέμβριος προσεγγίσει το φινάλε του, εντοπίζουμε τις εκθέσεις που θέλουμε να επισκεφτούμε τις επόμενες ημέρες...
Μία ενδιαφέρουσα συνδιαλλαγή τέχνης και ιατρικής
Τη νέα ατομική έκθεση της ιστορικού σύγχρονης τέχνης, Πέγκυ Κλιάφα, φιλοξενεί εδώ και μερικές ημέρες η γκαλερί Ζουμπουλάκη στην πλατεία Κολωνακίου. Στην έκθεση "Healing the Grid / Θεραπεύοντας το Πλέγμα", όπως ονομάζεται, η οπτική είναι φουτουριστική με ένα συγκεκριμένο έργο να διακρίνεται από τη στιγμή που κατεβαίνετε τα σκαλοπάτια της εισόδου προκειμένου να φτάσετε στην αίθουσα. Πρόκειται για ένα μεγάλο κεντρικό γλυπτό-πολυέλαιο και φωτεινές κολώνες από κάψουλες-χάπια, καθώς και μια σειρά επιτοίχιων και γλυπτών assemblage (επικόλληση) από καρτέλες χαπιών. Η εγκατάσταση συμπληρώνεται από ένα μεγάλο επιτοίχιο collage από σακούλες φαρμακείου, μία συμβολική ισορροπία ανάμεσα στην τέχνη και την ιατρική. Έως και τις 4 Οκτωβρίου.
Νέα έκθεση στην Tositsa 3, στον χώρο της Eleftheria Tseliou Gallery
Η προσωρινή μετοίκιση της Eleftheria Tseliou Gallery στο νέο κτίριο της Tositsa 3 στέφθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία με την έκθεση φόρο – τιμής στη φωτογραφική φύση του Ανδρέα Εμπειρίκου, έναν ρόλο που αρκετοί αγνοούν, αποτέλεσε ένα από τα εικαστικά hits του καλοκαιριού. Έως τις 8 Νοεμβρίου, η γκαλερί φιλοξενεί στον καινούριο της χώρο την έκθεση Salon, μία συνεργασία με τη Galerie Max Hetzler. Στον χώρο, η Eleftheria Tseliou Gallery παρουσιάζει έργα της Ρένας Παπασπύρου και του Δαυίδ Σαμπεθάι σε ανοιχτό διάλογο με καλλιτεχνικές προτάσεις των Günther Förg και της Grace Weaver, εκ μέρους της Galerie Max Hetzler.
Η πολιτικός Muriel Pénicaud συστήνεται ως φωτογράφος
Πρώην Υπουργός Εργασίας και Πρέσβειρα της Γαλλίας στο ΟΟΣΑ, μία από τις σημαντικές προσωπικότητες της γαλλικής πολιτικής σκηνής, η Muriel Pénicaud τρέφει ιδιαίτερη αδυναμία στη φωτογραφία. Μία τέχνη, την οποία μάς παρουσιάζει τώρα και στην Ελλάδα – για πρώτη φορά - μέσα από την έκθεσή της "Mητρώο του Κόσμου - Matrix of Worlds" στη γκαλερί Χατζηκυριάκου – Γκίκα εντός της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Οι φτερούγες των πτηνών, οι ανθρώπινες φιγούρες, τα αναγνωρίσιμα ή άγνωστα τοπία, τα βαθύρριζα δέντρα, οι φορείς του μέλλοντος αναδεικνύονται μέσα από την εναλλαγή φωτός και σκιάς συνιστούν το "σώμα" μίας έκθεσης, η οποία ρίχνει αυλαία στις 8 Οκτωβρίου. Η καλλιτέχνις εκπροσωπείται από τη Citronne Gallery.
Sacred or Monsters, μία ματιά στο διαφορετικό στο Ίδρυμα Β&Μ Θεοχαράκη
Μία σύγχρονη, μετα-αποκαλυπτική καλλιτεχνική πρόταση φέρνει στο φως το Ίδρυμα Β&Μ Θεοχαράκη. H νέα έκθεση Sacred or Monsters, μέσα από μια σύνθεση γλυπτικών αναπαραστάσεων, video performances, επιγραφών και ηχητικών ντοκουμέντων, συνιστά μία εξερεύνηση στην έννοια της ταυτότητας, ως μια εύπλαστη ή μεταβλητή δομή που αποδαιμονοποιεί κάθε "άλλο", αφαιρώντας το σημειολογικό του βάρος ως επικίνδυνο, βρώμικο και αντικανονικό. Μετα-ανθρώπινα όντα, μυθικά πλάσματα, υπάρξεις διαρκώς μεταμορφώσιμες και σώματα εξουθενωμένα μα άτρωτα συνυπάρχουν, διαμορφώνοντας μια αφήγηση που ενίοτε τρομάζει, θαμπώνει, αποπροσανατολίζει, ενώ, παράλληλα, φωτίζει, ενημερώνει και ενδυναμώνει. Στην έκθεση, η οποία φέρει την υπογραφή της Ιωάννας Γερακίδη όσον αφορά την επιμέλεια, παρουσιάζονται έργα των Πέτρου Μώρη, Μαρίνας Ξενοφώντος και Νίκης Δανάης Χανιά. Από τις 25 Σεπτεμβρίου.
Πορτρέτα εμβληματικών προσωπικοτήτων παρουσιάζονται σε μία limited edition έκθεση
Για μερικές ημέρες ακόμη (μέχρι και τις 28 Σεπτεμβρίου), έχετε την ευκαιρία να ανακαλύψετε τη νόηση και το έργο του διακεκριμένου ζωγράφου και χαράκτη Μάνου Ιωαννίδη στο Μουσείο "Σοφία Λασκαρίδου" - Δημοτική Πινακοθήκη Καλλιθέας, ένα τοπόσημο με σημαντικό πολιτιστικό μέλλον. Η έκθεση Faces & Bodies συνιστά ένα εικαστικό αφήγημα γύρω από το πρόσωπο και το σώμα - το βλέμμα και τη σιωπή, την επιθυμία και τη μνήμη. Πορτρέτα εμβληματικών προσώπων της σύγχρονης και ιστορικής κουλτούρας – η Μαρία Κάλλας, η Μόνα Λίζα και η Σοφία Λασκαρίδου - φιλοτεχνημένα σε pop-art ύφος με ζωηρά χρώματα και χειροποίητες τεχνικές, άλλα χαραγμένα με χρυσό σε μαύρο plexiglass και άλλα ξυλόγλυπτα συναντούν πέντε ζωγραφικά γυμνά και πέντε χαρακτικά γυμνά έργα, σε μία διαλεκτική αντιπαράθεση της ατομικότητας με την καθολικότητα της ανθρώπινης μορφής.
Η γεωμετρία μέσα από τη ματιά τριών καλλιτεχνών
Μία παράλληλη (side-by-side) θέαση τριών διακριτών οπτικών πάνω στην ιδέα της γεωμετρίας προτείνει η έκθεση "Γεωμετρική Όραση: Όπυ Ζούνη, Μαριάννα Λούρμπα, Γιάννης Μίχας" που παρουσιάζεται μέχρι και τις 11 Οκτωβρίου στη Roma Gallery. Η Όπυ Ζούνη (1941-2008) προχωρά σε μια αναλυτική οργάνωση της προοπτικής, αναδιατάσσοντας πρισματικές οπτικές εντός ενός ψευδαισθησιακού χώρου. Παράλληλα, η Μαριάννα Λούρμπα συγκροτεί μια τοποειδική εκδοχή γεωμετρικής αφαίρεσης που αντλεί από τις αρχιτεκτονικές δομές του Αιγαίου: επάλληλα επίπεδα, αναδυόμενοι όγκοι, στρογγυλεμένες γωνίες και μονοχρωματικές επιφάνειες που εντείνουν την αίσθηση βάθους όσο ο Γιάννης Μίχας προσεγγίζει τη γεωμετρία ως ένα δυναμικό σύστημα θεμελιωμένο στον μετασχηματισμό των μορφών.
Η ποιητική ζωγραφική του Paolo Colombo
Την τρίτη ατομική του έκθεση στην Αθήνα παρουσιάζει ο σπουδαίος καλλιτέχνης Paolo Colombo. Τρεις ηχητικές εγκαταστάσεις, δύο δαπέδων με ψηφιδωτά, έξι μεγάλες ακουαρέλες-ψηφιδωτά και δύο προσωπογραφίες Ελλήνων μουσικών συγκροτούν το "σώμα" της έκθεσης "Μουσική και Μωσαϊκά" στη γκαλερί Bernier / Eliades. Αντλώντας έμπνευση από τα ελληνικά, ρωμαϊκά και βυζαντινά ψηφιδωτά, οι ζωγραφικές συνθέσεις του Colombo δομούνται αυστηρά, με γραμμές που τέμνονται με ακρίβεια και παραπέμπουν σε πτυχώσεις και διαφάνειες υφασμάτων, μέσα από τις οποίες αναδύεται μία εικονοποιία που παραπέμπει στην αρχαιότητα. Mία υποδειγματική δουλειά ενός καλλιτέχνη ο οποίος αγαπά να αντιμετωπίζει τη ζωγραφική ως ποιητική πράξη. Από τις 25 Σεπτεμβρίου έως και τις 8 Νοεμβρίου.
Διπλό εικαστικό ραντεβού στην The Breeder
Από τη μία, ο σπουδαίος διεθνώς Αριστείδης Λάππας, από την άλλη ο κλασικός Κώστας Παρνιάρας. Η The Breeder Gallery παρουσιάζει δύο νέες εκθέσεις, οι οποίες, αν και δημιούργημα δύο διαφορετικών γενεών, συγκλίνουν σε μία κοινή θεματική: εκείνη του νόστου και της θάλασσας.
Ο τίτλος της έκθεσης του Αριστείδη Λάππα, Forever Fish, παραπέμπει στις "αιώνιες χημικές ουσίες" που παραμένουν στα οικοσυστήματα χωρίς να διαλύονται, αναδεικνύοντας τις οικολογικές και ψυχολογικές διαστάσεις του έργου. Χρησιμοποιώντας ποικίλα μέσα όπως ζωγραφική, γλυπτική, τοιχογραφίες και εγκαταστάσεις, ο καλλιτέχνης δημιουργεί περιβάλλοντα, συνδυάζοντας παραστατικότητα και αφαίρεση. Πλάσματα ποταμών και θάλασσας κινούνται ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα, ενώ οι παρεμβάσεις στον χώρο καλούν τον θεατή σε μια εμπειρία που ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις.
Το σώμα της έτερης έκθεσης, το οποίο συντίθεται από έργα του Κώστα Παρνιάρα, είναι αντιπροσωπευτικό του τίτλου της, Summer Nostalgia. Το εν λόγω σώμα δουλειάς θα μπορούσε να είναι η απάντηση σε μία ερώτηση που τέθηκε αρκετές φορές στον Πανιάρα στη διάρκεια της καριέρας του· κατά πόσο ο αναπόφευκτος δεσμός του με τα τοπία της πατρίδας του έχει αποτελέσει σημείο αναφοράς όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για την εικαστική του πορεία. Στη διαδρομή του, ο Πανιάρας δούλεψε με ζωγραφική, γλυπτική, σκηνικά και εγκαταστάσεις των οποίων οι μέθοδοι και τα υλικά διαφέρουν επιδεικνύοντας τις ατέλειωτες ικανότητες του. Μία έκθεση αφιερωμένη στις στιγμές καλοκαιριών που όλοι μας κρατάμε και που με κάποιον τρόπο αποτελούν τη συλλογική μας κληρονομιά. Το ραντεβού και για τις δύο εκθέσεις δίνεται μέχρι την 1η Νοεμβρίου.
Στο μυαλό του Λουκά Σαμαρά
Μία μεγάλη, σε έκταση και σπουδαιότητα, έκθεση αφιερωμένη στον διεθνή Λούκα Σαμαρά παρουσιάζει η γκαλερί The Intermission, αποκύημα της συνεργασίας της με την Pace Gallery. Η αναδρομικού χαρακτήρα έκθεση, η οποία αποτελεί την πρώτη ατομική παρουσίαση του έργου του Σαμαρά στη γενέτειρά του έπειτα από είκοσι χρόνια, συγκεντρώνει έργα που καλύπτουν το ευρύ και πολυμορφικό του έργο. Σηματοδοτεί, επίσης, τη σχεδόν εξηντάχρονη σχέση του καλλιτέχνη με την Pace, η οποία τον εκπροσωπεί αποκλειστικά από το 1965. Η εν λόγω έκθεση περιλαμβάνει έργα που δημιουργήθηκαν μεταξύ των δεκαετιών 1960 και 2010, ανάμεσά τους και γλυπτά-κοσμήματα, τα οποία σπανίως εκτίθενται. Από τις 25 Σεπτεμβρίου.