Στα 32 του σήμερα ο Βασίλης Μίχας νιώθει ότι αναθεωρεί πολλά πράγματα, αλλά το ζητούμενό του παραμένει πάντα το να είναι άνθρωπος και να μπορεί να εκφράζεται, είτε αυτό είναι μέσα από τα ποιήματα του Φερνάντο Πεσόα, που αγαπά να διαβάζει, είτε με τα καπέλα που φοράει και είναι η νέα του στυλιστική εμμονή. Τον συναντάμε σε μια περίοδο απαιτητικών και πολύωρων προβών για μια παράσταση που θα ανακοινωθεί σύντομα και λίγο πριν τελειώσει τα γυρίσματα για τον δεύτερο κύκλο της σειράς "Σέρρες" του ΑΝΤ1. Η κούραση είναι έντονη, αλλά έχει μάθει να είναι ασταμάτητος. Στα 21 του ξεκίνησε να γυρίζει όλο τον κόσμο για να πηγαίνει σε κάστινγκ για μεγάλους οίκους μόδας, όπως οι Armani και Dolce & Gabbana. Τώρα τα κάστινγκ αφορούν ταινίες και σειρές. "Δεν έχει προλάβει να κάνει τον κύκλο του αυτό που βίωσα τρία χρόνια στην Κύπρο. Πηγαίνεις από το ένα πράγμα στο άλλο και δεν προλαβαίνεις να κοιτάξεις λίγο πίσω και να δεις τι έχει γίνει, να ρίξεις λίγο τους τόνους. Μου ζητείται αυτή τη στιγμή να έχω μια εγρήγορση, για την οποία παλεύω, γιατί δουλεύω με το σ μα μου" λέει εξηγώντας ότι τα Σαββατοκύριακα έπρεπε, επιστρέφοντας στην Αθήνα από την Κύπρο, όπου βρισκόταν για τα γυρίσματα σειράς "Η Γη της Ελιάς", να στριμώξει όλες τις υποχρεώσεις του.
Το ενδεχόμενο να μένατε μόνιμα στην Κύπρο λόγω της σειράς πέρασε από το μυαλό σας;
Έχω χτίσει όλη μου τη ζωή στην Αθήνα. Οι φίλοι μου, η οικογένειά μου, οι δουλειές μου είναι εδώ. Η βάση μου είναι η Αθήνα, οπότε έπρεπε να επιστρέφω για να τακτοποιήσω κάποια πράγματα και να δουλέψω. Μπορεί παράλληλα να έκανα τα μαθήματά μου, προπονήσεις, εδώ. Βρήκα να κάνω πράγματα και στην Κύπρο, αλλά ήμουν πολύ εκτός κέντρου και τα γυρίσματα ήταν δωδεκάωρα. Νομίζω ότι είναι δύσκολο για κάποιον που έχει μεγαλώσει στην Αθήνα να αφήσει τη ζωή του και να μείνει εκεί. Θα έπρεπε να αφήσω κομμάτια πίσω.
Μετά από τρία χρόνια σε καθημερινό σίριαλ με αυτή τη συνθήκη νιώσατε ότι ζείτε λίγο τη "μέρα της μαρμότας";
Κάποιες φορές τα κατάφερνα, άλλες φορές αποτύγχανα παταγωδώς για να μη γίνω "δημόσιος υπάλληλος". Πάλευα να είμαι παρών, να ακολουθώ τα πράγματα και να πάω μαζί τους από το να κυνηγάω τη μια σκηνή μετά την άλλη, να φεύγει η μέρα και στο τέλος της να μην έχω καταλάβει και τι έχω κάνει.
Το βλέπατε και ως ένα κομμάτι της εξέλιξής σας στη δουλειά σας;
Δούλεψα με αυτό που είχα εκείνη τη στιγμή και επάνω σε αυτό. Παρ’ όλα αυτά, ήμουν και τυχερός, γιατί έκανα και κάποια άλλα πράγματα ταυτόχρονα. Έκανα δύο ταινίες και ήμουν και με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου στο Ηρώδειο, οπότε βγήκα από το σύστημα αυτό και ξαναμπήκα. Με ανανέωσαν αυτές οι συνεργασίες, γιατί κινδύνευα να μπω σε μια λούπα και να γίνει αυτό το πράγμα τελείως μηχανικά. Γιατί σαφώς, όταν είσαι εξαντλημένος, βγαίνουν οι ευκολίες σου, δεν προσπαθείς για το κάτι παραπάνω.
Η συνεργασία με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου ήταν για σας μια ανταμοιβή για τη σκληρή δουλειά που έχε- τε κάνει τα προηγούμενα χρόνια;
Όταν ξεκινούσα να δουλεύω ως ηθοποιός, ήταν ένα από τα όνειρά μου και τους στόχους μου να δουλέψω με αυτό τον άνθρωπο και έγινε. Προσπαθώ να είμαι παρών. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Το πιάνω από την αρχή. Είναι ωραίο αλλά και τρομακτικό.
Φοβάστε, αλλά παίρνετε το ρίσκο.
Είναι αυτό που λένε οι φίλοι μας οι Αμερικανοί: "Just show up".
Κάνετε όμως κι εσείς το βήμα. Ας πούμε, για τις "Σέρρες" είχατε στείλει εσείς μήνυμα στον Γιώργο Καπουτζίδη.
Ήταν ένας άνθρωπος που τον έβλεπα και μου άρεσε πάρα πολύ η δουλειά του, ο τρόπος που μιλάει, ο τρόπος που παρουσιάζει τον εαυτό του... Μου άρεσε και καλλιτε- χνικά και ως άνθρωπος. Το 2021 του έστειλα ένα μήνυμα. Μου απάντησε ευγενικά και μετά από κάποια χρόνια έγινε.
Είπατε πριν ότι ήσασταν τυχερός. Δεν είναι όμως ότι το αφήνετε στην τύχη του, το κυνηγάτε κι εσείς.
Το κυνηγάω. Το κυνηγούσα. Είμαι σε μια φάση ζωής που διαγράφω πάρα πολλά πράγματα και αναθεωρώ το τι σημαίνει "Κυνηγάω να μου έρθει κάτι" και τι "Κάνω χώρο μέσα μου για να μου έρθει". Γιατί μπορεί να δουλεύεις πάνω σε κάτι ξανά και ξανά, αλλά μέσα σου να μην κάνεις χώρο για να σου έρθει αυτό που πραγματικά θέλεις και να πιστέψεις ότι χρειάζεσαι πάρα πολλή δουλειά για να καταφέρεις κάτι. Συνεχώς αναθεωρώ, βλέπω και ξαναβλέπω πράγματα. Σίγουρα οι συνεργασίες και η επικοινωνία μου με διαφορετικούς ανθρώπους με βοηθάει να τα δω και αλλιώς. Οι χώροι στους οποίους έχω υπάρξει είναι άπειροι, από τα αποδυτήρια μέχρι τα καμαρίνια. Οπότε, μπορώ να επικοινωνήσω και να σταθώ, θα μπορούσα να πω, παντού. Αλλά το πιο ενδιαφέρον για μένα είναι το τι μας συνδέει όλους και όχι ο διαφορετικός χώρος. Αυτό με ενδιαφέρει εμένα ως άνθρωπο, πάνω απ’ όλα, και μετά το καλλιτεχνικό κομμάτι.
Με τον Βασίλη Κεκάτο πώς προέκυψε η συνερ-γασία; Ήταν ο κινηματογράφος ένα από τα όνειρά σας;
Ξεκίνησα από την τηλεόραση, που θα μπορούσα να την πω "μαμά" μου. Έχω κάνει τρία σίριαλ μέχρι στιγμής, αλλά σαφώς και ο κινηματογράφος είναι κάτι που μου αρέσει και θέλω. Έχει μια μαγεία. Δε με έχω δει ακόμη στη μεγάλη οθόνη, θα συμβεί τον Ιούνιο, που θα κάνουν πρεμιέρα "Οι άγριες μέρες μας". Και στον Βασίλη είχα στείλει το βιογραφικό μου. Δεν ξέρω αν το είδε ποτέ, αλλά ο ίδιος με πήρε τηλέφωνο και μου πρότεινε να πάω για ένα κάστινγκ. Ήταν μια πολύ ωραία στιγμή για μένα αλλά και για την πορεία μου σε αυτό τον χώρο να δουλέψω με άλλους ρυθμούς. Επίσης, το καλοκαίρι έκανα μια ταινία με την Εύη Καλογηροπούλου, που θα κυκλοφορήσει λογικά την επόμενη χρονιά.
Τα κάστινγκ για τις ταινίες ή τις σειρές μοιάζουν με αυτά του μόντελινγκ ή στο ξεκίνημα είχατε μεγαλύτερο άγχος;
Τώρα είναι απλά μια Δευτέρα στη δουλειά (γέλια). Το άγχος πάντα υπάρχει. Τότε ίσως είχα παραπάνω γιατί ήμουν μικρός και δεν ήξερα. Έχει τύχει πάρα πολλές φορές να νιώθω ότι τα έχω πάει απαίσια στο κάστινγκ και τελικά να πάρω τη δουλειά. Είμαι αυστηρός με τον εαυτό μου.
Από τα χρόνια σας στο μόντελινγκ ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που πήρατε;
Να ποζάρω πιο γρήγορα και, όταν με ζητούν για φωτογραφήσεις σειράς ή ταινίας, να μου είναι πιο εύκολο (γέλια). Με έχει βοηθήσει πολύ, είναι εργαλείο δουλειάς.
Σας έχει κάνει να ενδιαφέρεστε περισσότερο για την εμφάνισή σας ή για ρούχα που επιλέγετε;
Τελευταία κάτι με έχει πιάσει με τα ρούχα. Έχω παρατηρήσει τον εαυτό μου να παίρνει πολλά καπέλα επίσης. Μπορεί να προσέχω τι θα φορέσω, αλλά όχι σε βαθμό παράνοιας, ως μορφή αυτοέκφρασης. Δε νομίζω ότι είχα ποτέ αυτό το "ψώνιο" όσον αφορά την εμφάνιση. Ποδοσφαιριστής ήθελα να γίνω και όχι μοντέλο ούτε ηθοποιός. Αν έβαζα γκολ, ήμουν καλός. Αν δεν έβαζα, δε μου έλεγαν "Τι ωραία μάτια έχεις" και "Πόσο ψηλός είσαι". Σαφώς και το βλέπεις γύρω σου αυτό, αλλά, μεγαλώνοντας, δε με νοιάζει τόσο, με νοιάζει το πώς εκφράζομαι είτε μέσα από τα ρούχα, είτε μέσα από τη δουλειά μου, είτε μέσα από τις σχέσεις μου.
Η αγάπη για τα καπέλα πώς προέκυψε;
Έχω βαρεθεί να έχω μακριά μαλλιά, θέλω να τα κουρέψω. Βαριέμαι να τα φτιάξω και φοράω καπέλα. Είδα και τον Jay Kay, που μου αρέσει ως καλλιτέχνης, και κάπως εμπνεύστηκα. Μήπως υποσυνείδητα θέλω να κρυφτώ;
Έχετε νιώσει αυτή την ανάγκη λόγω της αναγνωρισιμότητας; Φαντάζομαι ότι και με τη "Γη της Ελιάς" θα σας σταματούν συνέχεια στον δρόμο.
Η αλήθεια είναι ότι δεν κινούμαι πάρα πολύ εκτός Κυψέλης. Οπότε, στη γειτονιά, ούτως ή άλλως, μου μιλάνε. Δεν έχω θέμα να έρθει κάποιος να μου μιλήσει.
Σας φωνάζουν και με το όνομα του ρόλου;
Ναι, λένε "ο Χρήστος" ή "ο ηθοποιός". Ο κόσμος σε έχει καταχωρισμένο κάπως στο μυαλό του. Χαίρομαι γι’ αυτούς που τους κάνω συντροφιά και αν τους βγάζω και κάτι ωραίο, ακόμα καλύτερα. Ο στόχος είναι να περνάει η ενέργειά μου από την οθόνη, αυτό θεωρώ ότι είναι επιτυχία.
Η τηλεόραση είναι παρέα για πολλούς ανθρώπους.
Είναι και έχουν συμβεί και πολύ ωραίες στιγμές με ανθρώπους που με έχουν πλησιάσει και μου έχουν πει ότι τους κρατάω παρέα.
Φωτογραφίες: Βασίλης Μαντάς (@v.mantasphotography). Styling: Ειρήνη Αναστασιάδη (@ireneanastasiadi). Grooming: Παναγιώτης Πάντος (@pantos_panagiwtis).
Από το τεύχος Ιουνίου του Harper's Bazaar Greece που κυκλοφόρησε την Κυριακή 18 Μαΐου μαζί με το Βήμα της Κυριακής.
