Το σπάνιο όνομά της προδικάζει μια ξεχωριστή ιστορία η οποία θα μπορούσε να είναι ένα αριστούργημα του ιταλικού κινηματογράφου, όπως η αγαπημένη της ταινία "Η τέλεια ομορφιά" του Πάολο Σορεντίνο. Το Θεόβη, που προκύπτει από τα ονόματα των δύο γιαγιάδων της, Θεοδώρας και Βικτωρίας, δύσκολα το ξεχνάς, όπως και την ενέργεια και τη χαρά που σου μεταδίδει μια συζήτηση μαζί της. Μοιάζει να θέλει να δραπετεύσει από τα στεγανά των millennials που, όπως λέει, κυνηγούν μόνο πτυχία, ζουν με άγχη και έχουν ένα σωρό συμπλέγματα. Μεγαλωμένη σε ένα περιβάλλον τεχνοκρατών και ούσα πολύ καλή μαθήτρια, οδηγήθηκε στο να σπουδάσει δικηγορία. "Είναι η μητέρα μου δικηγόρος. Κι ενώ έκανα πολλά πράγματα, δε μου άρεσε ποτέ κάτι πάρα πολύ. Μου είχε πει κιόλας ότι, αν πάω στη Νομική, μπορώ να κάνω πολλά πράγματα" εξηγεί. "Αλήθεια είναι αυτό, τώρα είσαι ηθοποιός" της λέω με περιπαικτική διάθεση. "Ορίστε, είδες πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις με τη Νομική τελικά;" απαντά ξεσπώντας σε γέλια.
"Δεν ήθελα να γίνω ηθοποιός. Δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα να γίνω ηθοποιός και ότι θα το κάνω σοβαρά. Δεν έπαιζα σε σχολικές παραστάσεις, δεν ήμουν σε θεατρικές ομάδες. Όλο αυτό ήταν σαν να είναι κάτι διαφορετικό, εκτός από εμένα" περιγράφει. Μοναχοπαίδι και η μεγαλύτερη από όλα τα ξαδέλφια της, που ήταν όλα αγόρια, έδειξε από νωρίς μια αίσθηση ευθύνης για ό,τι έκανε. Η υποκριτική προέκυψε όταν αποφάσισε να κάνει μεταπτυχιακό στον τομέα της πνευματικής ιδιοκτησίας. "Άρχισε να ξυπνάει μέσα μου σαν το τελευταίο καταφύγιο να καταφέρω να συνδυάσω αυτό που σπουδάζω τόσα χρόνια με αυτά που μου αρέσουν: να διαβάζω βιβλία και ποιήματα, να πηγαίνω θέατρο, να βλέπω ταινίες". Αφορμή στάθηκε μια φίλη της που ξεκίνησε μαθήματα υποκριτικής για να λύσει θέματα εμπιστοσύνης και της πρότεινε να τα κάνουν παρέα. Έπειτα συνέχισε μόνη της και έκανε και καλοκαιρινά μαθήματα και η δασκάλα της την προέτρεψε να δώσει και εξετάσεις. "Μου λέει "Γιατί να μη δώσεις;” και ήταν η πρώτη φορά που δεν είχα μια απάντηση σε αυτό. Και πήγα και έδωσα. Με μια παιδικότητα που σαν να μην την είχα ποτέ μου". Έχοντας κλείσει πλέον τα 30, η πρώτη αγωνία που είχε ήταν μήπως ξεκίνησε αργά. "Όταν μπήκα στη σχολή, συνειδητοποίησα ότι ήμουν από τα μεγαλύτερα παιδιά στο έτος μου, ήμουν ήδη 26. Για πολύ καιρό ένιωθα ότι έχω χάσει τα χρόνια αυτά που θα μπορούσα να έχω δοκιμάσει τόσα πράγματα, να μπω πιο μικρή στη δραματική και να έχω ήδη βγει στα 26, όπως είχα ήδη ξεκινήσει να δουλεύω ως δικηγόρος σε αυτή την ηλικία". Η λογική όμως επικρατεί, αφού συνειδητοποιεί ότι οι γνώσεις που πήρε στη μέχρι τώρα πορεία της είναι πολύτιμες. "Αν τα βάλω κάτω λίγο πιο ψύχραιμα, δε θα μπορούσα να κάνω μικρότερη αυτό που έκανα τώρα. Για κάποιον λόγο δεν το σκεφτόμουν ποτέ όσο σπούδαζα και δε μου έλειπε". Έπειτα μέσα από τη Νομική γνώρισε ανθρώπους που την οδήγησαν στο να αλλάξει πορεία 180 μοιρών γιατί ήταν υποστηρικτικοί και την προέτρεψαν να το δοκιμάσει.
"Είναι σαν να ξεκινάς από το μηδέν φαινομενικά. Σαν να μην έχει σημασία τι έκανες πριν, ενώ όλα αυτά κάθε μέρα που περνάει, ό,τι κι αν κάνεις, κάπως αποτυπώνονται επάνω σου. Στην υποκριτική εκθέτεις τον εαυτό σου, τα βιώματα και τη δική σου βιογραφία. Ό,τι έχεις κάνει σε επηρεάζει μετά καλλιτεχνικά και υποκριτικά. Αν δεν είχα κάνει αυτά που έχω κάνει μέχρι τώρα, θα ήμουν κάποια άλλη. Δεν ξέρω αν θα ήμουν εδώ και πού θα με είχε βγάλει ο δρόμος. Μέχρι στιγμής κάπως μου αρέσει εδώ που έχω καταλήξει. Οπότε, σκέφτομαι ότι κάπως λειτούργησε. Κάθε επιλογή που έκανα, τελικά, με έφερε σε έναν δρόμο που δεν είναι λάθος". Στην αρχή επέλεξε να μην αποκαλύψει τα σχέδιά της ούτε στους γονείς της. "Τους είπα ότι το κάνω για χόμπι. Τους είπα αυτό που ήθελαν να ακούσουν, γιατί κι εγώ δεν ήμουν σίγουρη όταν μπήκα στη δραματική ότι θα το έκανα επαγγελματικά. Δεν το είχα πει ούτε στη δουλειά. Έλεγα ότι έχω γιατρό και πήγαινα να δώσω εξετάσεις. Τυχαία ξέχασα στο φωτοτυπικό μηχάνημα του γραφείου ένα χαρτί που εκτύπωνα για τις εξετάσεις σε μία από τις δραματικές σχολές που κοιτούσα και το βρήκε ο πρόεδρος του οργανισμού. Αναγκάστηκα να πω ότι σκέφτομαι να δώσω, χωρίς αυτό να επηρεάσει τη δουλειά μου. Έπρεπε να το προσαρμόσω σε όλα τα επίπεδα". Ο φόβος της ανασφάλειας του επαγγέλματος ήταν τα επιχειρήματα που άκουσε, μετά το πρώτο σοκ, όταν άρχισε πια να μιλάει σοβαρά γι’ αυτό. Η τύχη όμως την ευνόησε και στην πρώτη σελίδα του βιογραφικού της έβαλε δύο παραστάσεις του Στάθη Λιβαθινού, τις "Berlin Alexanderplatz" και "Καζανόβα/Δον Ζουάν: Ερωτική περιπλάνηση". "Πριν καν δώσω εξετάσεις για το πτυχίο, είχα πάει στην ακρόαση και ήξερα ότι με είχε πάρει. Ήξερα ότι έχω δουλειά. Αυτό κάπως μετατόπισε τους γονείς μου πιο εύκολα. Κατευθείαν βρήκα κάτι, άρα αυτό μάλλον δεν είναι τυχαίο, δε θα υποφέρω πάρα πολύ για να βρω δουλειά".
Ακολούθησε το "Scrooge & Ghosts and Rock ’n’ Roll" του Χρήστου Σουγάρη και φέτος τη βλέπουμε στη σειρά του Alpha "Διάφανη αγάπη" να υποδύεται την αστυνομικό Στέλλα δίπλα σε ένα all star cast. "Τους έβλεπα στο θέατρο και δεν πίστευα ποτέ στη ζωή μου ότι θα συνεργαζόμασταν κάπου. Τσίριξα όταν διάβασα τα ονόματα στο email που μας είχαν στείλει για την πρώτη συνάντηση". Γνωρίζοντας ότι λατρεύει τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου και ότι το σινεμά παραμένει η μεγάλη της αγάπη, αναρωτήθηκα αν ήταν επιφυλακτική με το να κάνει τηλεόραση. "Μεγαλώσαμε με σειρές που έχουν αφήσει εποχή. Ήταν όνειρο να παίξει κάποιος, για παράδειγμα, στους "Δύο ξένους”. Ήταν απίστευτες σειρές – και σε περιεχόμενο και σε εκτέλεση. Δεν είχα βρει κάποια αντίστοιχη που να με κρατήσει από την ενήλικη ζωή μου και μετά. Οπότε, ήμουν κάπως επιφυλακτική και με το γεγονός ότι η τηλεόραση έχει και κάποιους ρυθμούς που είναι χαοτικοί. Και ειδικά όταν δεν ξέρεις. Εγώ δεν έχω ακόμη εμπειρία και δεν έχω καταλήξει στο ποια είναι τα δικά μου εκ- φραστικά και τεχνικά μέσα" τονίζει. "Η "Διάφανη αγάπη” ήταν μια συνθήκη μέσω της οποίας έγινε ομαλά η εισαγωγή μου στον κόσμο της τηλεόρασης και έχω τεράστια χαρά γι’ αυτό. Κατάφερα να βρεθώ κάπου όπου με προσέχουν και με βοηθούν να μάθω" λέει συμπληρώνοντας ότι αυτό ονειρεύεται και για τη συνέχεια. "Να έχω συναδέλφους που να είναι πρωτίστως καλοί συνάδελφοι και να μη δημιουργούν προβλήματα και μικρότητες. Και να υπάρχει ένα κλίμα, όπως υπάρχει τώρα στη σειρά, που για πρώτη φορά στη ζωή μου χαίρομαι να πηγαίνω στη δουλειά".
Styling: Ειρήνη Αναστασιάδη
Από το τεύχος Φεβρουαρίου του Harper's Bazaar Greece που κυκλοφόρησε την Κυριακή 19/1 με το Βήμα της Κυριακής.
Ευχαριστούμε θερμά το κατάστημα Δελούδης (B&B ITALIA) για την ευγενική φιλοξενία.
