Ο Hopkins συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Brad Pitt το 1994 για το western Legends of the Fall. Συναντήθηκαν ξανά το 1998 για την ταινία Meet Joe Black. Τον Οκτώβριο που πέρασε, οι δύο ηθοποιοί βρέθηκαν σε ένα ξενοδοχείο στο Beverly Hills για να συζητήσουν μεταξύ άλλων για την ομορφιά του να αγκαλιάζει κανείς τα λάθη του σε μια πραγματικά ξεχωριστή συνέντευξη για το Interview magazine.
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πώς το Hollywood δεν έβαλε ποτέ σε καλούπια τον βετεράνο πλέον Sir Anthony Hopkins. Στη μακρόχρονη επαγγελματική του πορεία, που ξεκινάει από τα μακρινά '60s, ο ηθοποιός έχει πρωταγωνιστήσει σε εκατοντάδες ρόλους και έχει αφήσει το στίγμα του σε διαφορετικά genres. Στο παρελθόν, ο 81 ετών βραβευμένος με Όσκαρ Ουαλός, έχει υποδυθεί ψυχοπαθείς δολοφόνους (The Silence of the Lambs και τα sequels, Fracture), συγκρατημένους Άγγλους με νευρικές κρίσεις ( (Howards End, The Remains of the Day, Shadowlands, You Will Meet a Tall Dark Stranger), καλλιτεχνικές ιδιοφυΐες που καθόρισαν τον 20ό αιώνα (Surviving Picasso, Hitchcock) και περισσότερους χαρακτήρες του Σαίξπηρ απ 'ότι θα περίμενε κανείς (Hamlet, King Lear, Titus). Για να μην αναφέρουμε τις συνεργασίες του όλα αυτά τα χρόνια με τα ιερά τέρατα του σινεμά (στον τρίτο κινηματογραφικό του ρόλο συμπρωταγωνίστησε με τους Katharine Hepburn και Peter O'Toole το 1968 στο The Lion in Winter).
Κατά τη διάρκεια της συζήτησής τους, ο Hopkins και ο Pitt μίλησαν ανοιχτά για την εξάρτησή τους από το αλκοόλ και τα λάθη που έκαναν στη ζωή τους. "Διάβασα ότι αντιμετώπιζες ένα θέμα με το ποτό και όλα αυτά" είπε ο Hopkins για να απαντήσει ο Pitt:"Το είδα σαν μια άσχημη υπηρεσία προς τον εαυτό μου, σαν απόδραση". Ο πρωταγωνιστής της Σιωπής των Αμνών ήταν ειλικρινής και για τον δικό του εθισμό. "Κι εγώ έπρεπε να το κρύψω πριν χρόνια". Ο Pitt θυμήθηκε την απόφαση του συμπρωταγωνιστή του να κόψει το ποτό ενώ συμμετείχαν στην ταινία Meet Joe Black.
Ο πρώην σύντροφος της Jolie ήταν επίσης πρόθυμος να συζητήσει για τη λύτρωση και πώς οι άνθρωποι μαθαίνουν από τα λάθη τους.
"Νομίζω ότι ζούμε σε μια εποχή που είμαστε εξαιρετικά επικριτικοί και αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους ως αναλώσιμους. Δίνουμε πάντα μεγάλη σημασία στο λάθος. Αλλά η επόμενη κίνηση, αυτή που κάνεις μετά το λάθος, ορίζει πραγματικά ένα άτομο. Θα κάνουμε όλοι λάθη. Αλλά ποιο είναι το επόμενο βήμα; Σαν κοινωνία, δεν στεκόμαστε στο επόμενο βήμα αυτού του ανθρώπου. Και αυτό είναι το κομμάτι που βρίσκω πολύ πιο αναζωογονητικό και ενδιαφέρον".