Πρωτόπαιξα σε ηλικία 6 μηνών στην ταινία The Company She Keeps του 1951. Οι γονείς μου Dorothy και Lloyd Bridges είχαν επισκεφθεί στο στούντιο το φίλο τους John Cromwell. Η Jane Greer έπαιζε σε μια σκηνή όπου χρειαζόταν ένα μωρό. Η μητέρα μου πετάχτηκε, τους είπε "Εδώ, πάρτε το δικό μου" και με έδωσε στην Jane. Υποτίθεται πως ήταν μια σκηνή με ένα μωρό που κλαίει, όμως εγώ ήμουν πολύ ήσυχος. "Άντε, ρίξ’ του μια τσιμπιά" φώναξε η μητέρα μου. Η Jane με τσίμπησε κι εγώ άρχισα να κλαίω. Τριάντα τρία χρόνια αργότερα συμπρωταγωνιστούσαμε μαζί με την Jane στο Έρωτας δίχως αύριο. Είχαμε μια σκηνή μαζί και της λέω: "Jane, έχω πρόβλημα. Ρίξε μου μια τσιμπιά για να ξεκινήσω".
> Γεννήθηκα ηθοποιός. Η οικογενειακή παράδοση, υποθέτω. Δεν ξέρω τι στα κομμάτια θα είχα γίνει αν δεν είχα ασχοληθεί με την υποκριτική.
> Σε αντίθεση με άλλους γονείς στη σόουμπιζ, ο πατέρας μου μας ενθάρρυνε με τον αδελφό μου να ασχοληθούμε με την ηθοποιία. Κάποτε συμμετείχε σε ένα πολύ δημοφιλές σόου, το Sea Hunt. Σε ένα επεισόδιο υπήρχε ρόλος για έναν οκτάχρονο. "Άντε, Jeff", με παρότρυνε, "έλα να παίξεις μαζί με τον πατέρα σου". Αυτός μου δίδαξε όλα τα βασικά της υποκριτικής.
Διαβάστε τη συνέχεια στο esquire.com.gr