Στο miniseries The Queen's Gambit, το μόνο πράγμα που είναι αληθινό είναι το σκάκι. Το παιδί - θαύμα Beth Harmon είναι φανταστικό. Το ορφανοτροφείο στο οποίο πήγε και ο εθισμός στα ηρεμιστικά που αναπτύσσει εκεί, επίσης. Ακόμη και η άψογη μόδα των δεκαετιών του 1950 και του 60 στη σειρά του Netflix είναι πολύ καλή για να είναι αληθινή. Ωστόσο, εν μέσω όλων αυτών, κάθε παρτίδα σκακιού που παίζεται είναι εξαιρετικά ακριβής. Η limited δραματική σειρά ακολουθεί τη Beth Harmon, μία νεαρή ορφανή με ταλέντο στο σκάκι, τη δεκαετία του '50. Σε έναν ξεκάθαρα ανδροκρατούμενο χώρο, το φύλο της αποτελεί ένα ακόμα εμπόδιο στο δρόμο προς τη φήμη.
Η σειρά βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Walter Tevis, ο οποίος έγραψε την ιστορία της Beth Harmon αφού βίωσε μια παρόμοια αγάπη για το σκάκι καθώς μεγάλωνε και μια παρόμοια εξάρτηση από τα φάρμακα. Μία διάγνωση καρδιακής πάθησης στην παιδική του ηλικία, είχε ως αποτέλεσμα μεγάλες δόσεις φαρμάκων που μετατράπηκαν σε εξάρτηση.
"Θεωρώ το The Queen's Gambit ένα αφιέρωμα στις έξυπνες γυναίκες" είχε δηλώσει ο Tevis στους New York Times το 1983. "Μου αρέσει η Beth για τη γενναιότητα και τη νοημοσύνη της. Στο παρελθόν, πολλές γυναίκες έπρεπε να κρύψουν το μυαλό τους, αλλά αυτό δεν συμβαίνει σήμερα".
Σε αυτή τη σειρά επτά επεισοδίων, κάθε παρτίδα σχεδιάστηκε από τον προπονητή σκακιού Bruce Pandolfini και τον Garry Kasparaov - πιθανότατα τον πιο γνωστό σκακιστή στον κόσμο. Οι ηθοποιοί έπρεπε να μάθουν τις κινήσεις και η κάμερα έπρεπε να τους ακολουθήσει. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τη σημασία του * 1. d4 d5 2. c4 - το άνοιγμα του σκακιού γνωστό ως The Queen's Gambit - αλλά κάθε φορά που παίζεται στην οθόνη, γίνεται σωστά. "Ουσιαστικά έμαθα όλες τις ακολουθίες όπως τους χορούς επειδή είμαι χορεύτρια. Ήταν χρήσιμο όσον αφορά του να θυμάσαι πώς γίνονται όλα", λέει στο Wired η Anya Taylor-Joy, η οποία υποδύεται την Beth Harmon.
Το The Queen's Gambit έφτασε γρήγορα στη λίστα των Top 10 του Netflix και είναι τόσο εθιστικό ακόμα και για ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα από σκάκι. Το κοινό όμως θέλει να ξέρει πώς είναι να παίζεις σαν grandmaster, να ξέρει πώς είναι να μετράς τις κινήσεις και να μετακινήσεις τα πιόνια με τελειότητα. Όπως συμβαίνει και με τις περισσότερες ταινίες για το σκάκι (Searching for Bobby Fischer, Queen of Katwe, Fresh), το Gambit δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με το παιχνίδι, αλλά με την προσπάθεια να ξεπεραστεί ο εθισμός και το παιδικό τραύμα. Για παράδειγμα, η ταινία Queen of Katwe αφορά τη ζωή σε μια παραγκούπολη της Ουγκάντας, αλλά όλες επικεντρώνονται σε άτομα με υπεράνθρωπες ικανότητες στο εν λόγω παιχνίδι.
