Από την ποιητική δυστοπία που χτίζει ο Χένρικ Ίψεν στον κόσμο του Γιον Γκάμπριελ Μπόρκμαν μέχρι τη νέα περφόρμανς, Cultural Exchange Rate, της Τάνια Ελ Χούρυ, μέσα από την οποία αφηγείται την αέναη ιστορία της μετανάστευσης, οι παρακάτω θεατρικές παραστάσεις αξίζουν την προσοχή μας τον Μάρτιο 2020.
Γιον Γκάμπριελ Μπόρκμαν του Χένρικ Ίψεν
Μέσα από την ευρηματική σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά στο "Γιον Γκάμπριελ Μπόρκμαν" του Χένρικ Ίψεν, αναδεικνύονται τα λανθάνοντα στοιχεία του ονειρικού κόσμου του σπουδαίου Νορβηγού συγγραφέα: το ερωτικό μελόδραμα, το έργο τρόμου, ο αναρχικός συμβολικός ρεαλισμός, η μαύρη κωμωδία, το ειρωνικό γκροτέσκο, η καλπάζουσα φαντασία, με άλλα λόγια, ολόκληρη η χρωματική παλέτα στο πρωτοποριακό πανόραμα ενός ασυμβίβαστα ποιητικού σύμπαντος.
"Γραμμένο το 1896, μέσα στη καρδιά της ακμαίας περιόδου του καπιταλισμού, το αριστούργημα του Ίψεν περιγράφει με προφητικά ρεαλιστικό τρόπο τα υπερμεγέθη οράματα και την καταστροφική δύναμη ενός στυγνού οικονομικού συστήματος, που, στο απόγειο της παντοδυναμίας του, ισοπεδώνει οικονομικά και υπαρξιακά τους αδύναμους, αλλά αποξενώνει και τους φαινομενικά ισχυρούς από τα θεμελιώδη ανθρώπινα συναισθήματα και τους εξορίζει σε μια παγωμένη ψυχική έρημο. Στη συνταρακτική ποιητική δυστοπία που χτίζει ο μεγάλος Νορβηγός, δίνονται ανάμεσα στα μέλη της παλιάς γενιάς αδυσώπητες μάχες ζωής και θανάτου για την κατίσχυση πάνω στο νέο αίμα. Ένα νέο αίμα χωρίς αξίες και προσανατολισμό, που αγωνίζεται απεγνωσμένα να αποδράσει από τον απάνθρωπο κόσμο του άκρατου εγωισμού που έχουν χτίσει οι μεγάλοι και να "ζήσει, μόνο να ζήσει!”. Όταν όμως το μίσος, η άκρατη φιλοδοξία, η υποκρισία και η φιλαυτία φτάσουν στο τέλος τους, όταν οι ψευδαισθήσεις καταρρεύσουν και η Νέμεσις έχει αποδοθεί, θα ξημερώσει η μέρα μιας λυτρωτικής, αλλά και –όσο παράδοξο και να ακούγεται αυτό– αμφιλεγόμενης αλήθειας. Το μέλλον χαμογελά, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν το χαμόγελο κρύβει μια ευοίωνη υπόσχεση ή μια δυσοίωνη απειλή" σημειώνει ο σκηνοθέτης.
Έως 22 Μαρτίου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Υποσκήνιο Β΄ Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη
Τα γενέθλια της Ινφάντα του Oscar Wilde
Τα γενέθλια μιας νεαρής πριγκίπισσας με το όνομα Ινφάντα μονοπωλούν κάθε χρόνο το ενδιαφέρον της αυλής και των πολιτών του σκοτεινού βασιλείου της Ισπανίας. Ο θλιμμένος Βασιλιάς, τα ασφυκτικά υφάσματα και μία πνιγηρή ατμόσφαιρα φέρνουν την ανάγκη της μεταμόρφωσης. Μάγοι, ακροβάτες, χορευτές παρελαύνουν μπροστά στα μάτια της πριγκίπισσας όμως η έκπληξη θα έρθει από αλλού. Ένα τέρας κι ένας καθρέφτης, η πύλη στο ανεξερεύνητο της ανθρώπινης ύπαρξης, θα αποκαλύψουν πως η γνώση είναι προάγγελος δεινών. Κι όσο πιο λαμπερός πρέπει να δείχνεις τόσο πιο σκοτεινός ο αντικατοπτρισμός. Θα είναι τελικά αυτό, το πάρτι γενεθλίων που ονειρεύτηκε η Ινφάντα;
Έως 13 Μαρτίου, κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή, Ώρα 21:00, Θέατρο Φούρνος, Μαυρομιχάλη 168
Ο θάνατος του εμποράκου
"Ο Θάνατος του εμποράκου" θεωρείται το κορυφαίο έργο του Άρθουρ Μίλλερ καθώς χάρισε στον συγγραφέα το βραβείο Πούλιτζερ. Το αμερικάνικο όνειρο, το κυνήγι του χρήματος, ο καταναλωτισμός και τα υλικά αγαθά, η οικογένεια και οι σχέσεις πατέρα- γιου, ο μύθος της φυγής με στόχο τον γρήγορο πλουτισμό, είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται το έργο, καθιστώντας το επίκαιρο στην εποχή μας.
Πρόκειται για την ιστορία του Γουίλλυ Λόμαν, ενός ηλικιωμένου πωλητή, που μετά από χρόνια δουλειάς στον δρόμο, αισθάνεται ότι είναι άχρηστος. Πάντα υπήρχε κάτι το "ασταθές ” στον χαρακτήρα του και τη δουλειά του. Αλλά ξαφνικά αυτή η "αστάθεια" γίνεται καθολική και τον συντρίβει. Όταν ήταν νέος, φαινόταν ορμητικός, ευχαριστιόταν την συναναστροφή με τους άλλους ανθρώπους – το αστείο, το πείραγμα, τη δουλειά.
Στις αρχές των εξήντα του χρόνων, ο Γουίλλυ βλέπει τη δουλειά του να πηγαίνει χειρότερα από ποτέ. Στήριξε όλη του την πορεία πάνω στην άποψη ότι αν οι άλλοι σε συμπαθούν, είναι σίγουρο ότι θα πετύχεις. Το να είσαι αρεστός, σου εξασφαλίζει την επιτυχία και μπορεί να σε κάνει σπουδαίο. Τις ίδιες ιδέες εμφύσησε και στους δυο γιους του και τώρα περιμένει απ’ αυτούς να εκπληρώσουν όλα όσα ο ίδιος δεν κατάφερε να κάνει στη ζωή του.
Στα όρια της νευρικής κατάπτωσης, αγωνίζεται να αποδείξει στον εαυτό του και στους άλλους πως είχε δίκιο, πως οι αρχές του και όλα όσα πίστευε στη ζωή του ήταν σωστά. Πασχίζοντας να συλλάβει την αιτία που τα πράγματα πήγαν στραβά, βυθίζεται στο παρελθόν. Τα παιχνιδίσματα του νου - οι αναμνήσεις, οι φαντασιώσεις, η ονειροπόληση, οι παραισθήσεις - προσφέρουν ένα απατηλό καταφύγιο από την σκληρή αλήθεια της πραγματικότητας που του είναι αβάσταχτη.
Έως 12 Απριλίου, Θέατρο Εμπορικόν, Σαρρή 11, Αθήνα. Τηλέφωνο : 210-3211750
Ημέρες – ώρες παραστάσεων: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο : 20:30, Τετάρτη & Κυριακή : 19:00
Παίζοντας το θύμα των Όλεγκ και Βλαντιμίρ Πρεσνιακόφ
Τη μαύρη κωμωδία των πολυβραβευμένων Ρώσων συγγραφέων Όλεγκ και Βλαντιμίρ Πρεσνιακόφ παρουσιάζει για πρώτη φορά το Εθνικό Θέατρο στην Ελλάδα. Οι δυο τους συγκαταλέγονται στους γνωστότερους σύγχρονους Ρώσους συγγραφείς και εκπροσώπους του ρωσικού "νέου δράματος", καθώς τα έργα τους είναι γεμάτα σαρκασμό και ειρωνεία.
Το έργο ακολουθεί την ιστορία του νεαρού Βάλια. Ο Βάλια ζει και κοιμάται χωρίς να βγάζει το καπέλο του. Τρώει μόνο με ξυλάκια. Και συχνά βλέπει το φάντασμα του νεκρού πατέρα του. Δουλεύει στην αστυνομία παίζοντας το θύμα σε αναπαραστάσεις εγκλημάτων: πότε μια γυναίκα που ίσως δολοφονήθηκε κατά λάθος από τον άντρα της, πότε μια κοπέλα πνιγμένη σε μια πισίνα από τον αλλοδαπό εραστή της, και πότε έναν άντρα που δολοφονήθηκε από έναν συμμαθητή του σε reunion του σχολείου τους. Παράλληλα, στο σπίτι, η μητέρα του χρειάζεται κάποιον να τη φροντίζει, ο θείος του τους επισκέπτεται όλο και πιο συχνά μετά τον θάνατο του πατέρα του και η κοπέλα του θέλει επιτέλους μια ενήλικη ζωή. Όπως και στη δουλειά του, έτσι και στο σπίτι του, νοιώθει ότι όλα είναι μια αναπαράσταση. Ότι όλοι υποδύονται κάτι, κι αυτός, αποπροσανατολισμένος και μουδιασμένος, προσπαθεί να προσδιορίσει τη θέση του σε ένα σύμπαν που μοιάζει να τρελάθηκε και δεν ξέρει πού πηγαίνει.
Θέατρο Rex Σκηνή "Κατίνα Παξινού", Από 13 Μαρτίου
Θέατρο στη Στέγη | Cultural Exchange Rate
Η Λιβανέζα live artist Τάνια Ελ Χούρυ διαβάζει, μέσα από ένα οικογενειακό ημερολόγιο συνόρων, την πανανθρώπινη και αέναη ιστορία της μετανάστευσης.
Στα βορειανατολικά σύνορα του Λιβάνου με τη Συρία βρίσκεται η περιφέρεια του Άκαρ. Εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε η Τάνια Ελ Χούρυ. Εκεί επιστρέφει, τώρα, μέσα από τη νέα της περφόρμανς, Cultural Exchange Rate. Η καλλιτέχνις επανέρχεται από τις 6 έως τις 8 Μαρτίου στη Στέγη, για να μοιραστεί τις αναμνήσεις της οικογένειάς της από ένα απομακρυσμένο συνοριακό χωριό της πατρίδας της. Αντλώντας υλικό από ηχογραφημένες συνομιλίες με την εκλιπούσα γιαγιά της, από μαρτυρίες της προφορικής παράδοσης του Άκαρ, αλλά και από την αναπάντεχη ανακάλυψη χαμένων συγγενών της στο Μεξικό, η Τάνια Ελ Χούρυ συνθέτει τη συνταρακτική αφήγηση ενός αιώνα πολεμικών συγκρούσεων και μετανάστευσης.
Όπως σε όλα τα σκηνικά της πρότζεκτ, έτσι κι εδώ οι θεατές έρχονται να διαδραματίσουν δυναμικό ρόλο. Το Cultural Exchange Rate μοιάζει με μια απόπειρα καταβύθισης του κοινού στα βιώματα, στα ίχνη, στους ήχους της οικογένειας των Ελ Χούρυ, που δεν έπαψαν να μετακινούνται, να διασχίζουν σύνορα και να επιβιώνουν.
Παρασκευή 6 – Κυριακή 8 Μαρτίου 2020, Εκθεσιακός χώρος -1| 16:45, 18:00, 19:15, 20:30, 22:45
