Ένα (ολο)δικό της σύμπαν πλάθει με τα χέρια και την απτή φαντασία της η Βένια Δημητρακοπούλου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πάρου. Έναν κόσμο με πρωταγωνίστριες μία Νίκη που κέρδισε τη μάχη με τον χρόνο, αλλά έχασε τα φτερά της, μία Γοργώ που κράτησε στους αιώνες αδιάλυτο το μυστήριο που κρύβει το χαμόγελό της. Και ένας ολόκληρος κόσμος πλασμένος από λεπτόκοκκο μάρμαρο, βγαλμένος από τα σπλάχνα της Πάρου, μία πρώτη ύλη σωστά αξιοποιημένη μέσα από την οποία γεννήθηκαν σπουδαία αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής.
Στην έκθεση "Φτεροκοπώντας. Με τα φτερά του νου και της τέχνης", η σημαντική γλύπτρια Βένια Δημητρακοπούλου παρουσιάζει έναν ενδιαφέροντα διάλογο, μία καλλιτεχνική συνδιαλλαγή ανάμεσα στις τέσσερις νέες δημιουργίες της - "Αναπαυόμενη Νίκη", "Φτερούγα του Μύθου", "Αέναη Πτήση" και "Το Μήνυμα της Αυγής" - με την ενέργεια του νησιού των Παρίων και την αύρα του κυκλαδίτικου τοπίου.
Τόσο στις αίθουσες του μουσείου όσο και στον αίθριο χώρο του, όπου αναπτύσσεται η έκθεση, η πολυσχιδής δημιουργός δεν παρουσιάζει μόνο τα ολοκαίνουρια έργα της σε πεντελικό μάρμαρο, αλλά και σχέδιά της με σινική μελάνη πάνω σε χειροποίητο χαρτί — "Γραμμές της σκέψης" — όπως και έξι χαρακτηριστικά της δουλειάς της κεφάλια από ηφαιστειακή πέτρα.
"Δύο γραμμές ορίζουν το φυσικό τοπίο στον κυκλαδικό χώρο. Η μία είναι η ευθεία. Η άλλη, η καμπύλη. Μία ευθεία γραμμή είναι ο ορίζοντας, αυτός της θάλασσας. Καμπύλες, οι μυριάδες στρογγυλεμένες γωνίες στα βράχια, στα όρη, στα χαρακτηριστικά κτίσματα των κυκλαδίτικων νησιών. Ένα φως αμείλικτο, εκθαμβωτικό, καθαρτικό, που δημιουργεί την ανάγκη πτυχώσεων στα υφάσματα, ραβδώσεων στους κίονες και γεννά τα ασύλληπτα παιχνίδια του φωτός και της σκιάς στη γλυπτική", σημειώνει η καλλιτέχνις.
Η επιμελήτρια της έκθεσης, Ελένη Βαροπούλου, γράφει χαρακτηριστικά: "Στην Παροικιά, στις αίθουσες του Αρχαιολογικού Μουσείου, οι επισκέπτριες και επισκέπτες που μετακινούνται ανάμεσα σε αρχαϊκές κόρες και κούρους, που αντικρίζουν τη Νίκη — τρόπαιο το οποίο είχε στηθεί σε ανάμνηση της νίκης των Παρίων κατά των Αθηναίων — ή που περιεργάζονται την ιερατική, μυστηριακή Γοργώ με τα φτερά μαζεμένα προς τα πίσω, αλλά και την ανάγλυφη πλάκα με τη μορφή της Γοργούς, ένα γοργόνειον από τον 6ο π.Χ. αιώνα, συναντούν τα σημερινά γλυπτά της Βένιας Δημητρακοπούλου: φτερούγες σε δράση για ένα αέρινο ταξίδι προς τα άνω, αλλά και μια φτερούγα απλωμένη οριζόντια, ως αναπαυόμενη"
Την ολιστική εμπειρία της έκθεσης συμπληρώνει η μουσική σύνθεση του Παναγιώτη
Καλαντζόπουλου, που δημιουργήθηκε ειδικά για την περίσταση. "Η γλυπτική δεν αρκεί να τη βλέπεις, πρέπει να την ακούς. Ο ήχος των έργων είναι ο αέρας, τα έντομα, τα βήματα, το φως. Είναι ένα τραγούδι χωρίς λόγια, στο οποίο η λύρα παίρνει τη θέση της φωνής", επισημαίνει ο συνθέτης και εμείς απλά ανυπομονούμε να αφεθούμε στον ρυθμό της. Η έκθεση συνοδεύεται από εικονογραφημένο, δίγλωσσο (ελληνικά–αγγλικά) κατάλογο.
