Γεννημένος σε ένα παγωμένο βαγόνι του υπερσιβηρικού κοντά στην πόλη Ιρκούτσκ μία στιγμή παύσης ενός μακρύ ταξιδιού που πραγματοποιούσε η μητέρα του με προορισμό τον Βλαδιβοστόκ και τον άντρα της, κανείς - ούτε καν ο ίδιος – δεν πίστευε ότι ο μικρός τότε Rudolf Nureyev θα πραγματοποιούσε μεγάλα βήματα σε έναν κόσμο, τον οποίο περπάτησε με τα δικά του παπούτσια – ακόμη και αν αρκετές φορές χρειάστηκε να αφεθεί στον ρυθμό χωρίς αυτά.
Ήταν το μοναδικό αγόρι μίας αυστηρής μουσουλμανικής οικογένειας, η οποία προσπαθούσε πρωταρχικά να επιβιώσει. Σε ένα διάλειμμα από τον κάματο και τις κακουχίες, η μητέρα του παίρνει τον έφηβο Nureyev και τις τρεις αδερφές του σε μία παράσταση χορού. Εκείνο το βράδυ, ο Rudolf μεταμορφώθηκε. Συνάντησε τον προορισμό του. Το ένιωσε. Και αποφάσισε να κάνει τα πάντα για να επιτύχει. Να ξεπεράσει τις αντιρρήσεις του αυστηρού πατέρα του, να μάθει νέες κινήσεις, να χορέψει σε ένα νέο σύμπαν, το οποίο δεν χρειαζόταν να περπατήσει απλά για να το γνωρίσει. Κλήθηκε να πατήσει στιβαρά στις μύτες των ποδιών του. Δεν φοβήθηκε.
Η θαρραλέα απόφασή του να αρνηθεί το πρόγραμμα φοίτησης στα θρυλικά μπαλέτα Μπολσόι τον οδηγεί στο Κίροφ, εκεί όπου έμελλε να ερμηνεύσει δεκαπέντε διαφορετικούς ρόλους και μέσα σε μόλις τρία χρόνια να αναδειχθεί σε έναν καλλιτέχνη, του οποίου οι κινήσεις δεν είχαν απλά αρμονία. Είχαν ιστορία και όραμα. Η ΕΣΣΔ τού επιτρέπει να ταξιδέψει στο εξωτερικό. Η αντισυμβατική του, όμως, φύση έρχεται σε αναμενόμενη ρήξη με το τέμπο ολοκληρωτισμού, κάτι που οδηγεί τη Σοβιετική Ένωση στην απόφαση απαγόρευσης του Rudolf Nureyev στη χώρα. Για την ΕΣΣΔ, ο Rudolf είναι άφαντος, μία ύπαρξη απαγορευμένη που θα χρειαστεί στο μέλλον ειδική άδεια ακόμη και για να επισκεφτεί την ετοιμοθάνατη μητέρα του.
Μακριά από την οικογένειά του, το μελωδικό αγόρι της Ρωσίας δεν αργεί να αναδειχθεί στον σπουδαιότερο χορευτή του 20ου αιώνα. Πλέον, πατάει στα πόδια του. Σε κάθε φάση της νέας του ζωής. Έπρεπε να επιβιώσει και να εκπληρώσει την υπόσχεση που είχε δώσει στο νεότερο εαυτό του. Δεν είχε άλλη επιλογή. Διακεκριμένος και αέναος εραστής μίας τέχνης τρυφερής και απαλής, ο Rudolf Nureyev αναλαμβάνει το 1983 τη διεύθυνση της Όπερας του Παρισιού. Η Σκάλα του Μιλάνο, το βασιλικό μπαλέτο της Σουηδίας, του Λονδίνου, το μπαλέτο του Βερολίνου είχαν προηγηθεί. Ο κόσμος περπατούσε πλέον μέσα από τα παπούτσια του.
Από τη σκηνή στην ελευθερία
Αυτή είναι η ιστορία που αφηγείται η παράσταση "Rudolf: Άλμα προς την ελευθερία". Έχοντας στη φαρέτρα της κριτικές εγκωμιαστικές, η παράσταση προσγειώνεται στην Αθήνα με τον τίτλο της καλύτερης για τον βίο και την πολιτεία του Rudolf Nureyev σε δύο ημερομηνίες (19 και 20 Φεβρουαρίου) στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού Ελληνικός Κόσμος. Πυρήνας της παράστασης η προσωπικότητα, ο άνθρωπος πίσω από τον μύθο του Nureyev, η ύπαρξη εκτός σκηνής. Μία παρουσία τόσο έντονη που ούτε ο θάνατος δεν μπορούσε να απομακρύνει από το νήμα της ιστορίας.
Συγγραφέας, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής του έργου είναι ο Σεργκέι Γιανκόφσκι ο οποίος αποδίδει το ρόλο του Νουρέγιεφ τόσο πιστά και ρεαλιστικά, που όταν ολοκληρώνεται η παράσταση ο θεατής επιθυμεί να την ξαναδεί καθώς εμπνέει και ισχυροποιεί την πίστη και τη θέληση για ζωή. Η παράσταση βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.
Τα πραγματικά περιστατικά της ζωής του Nureyev που περιγράφει, βασίζονται σε σημειώσεις του ίδιου, βιβλία και ζωντανές διηγήσεις των φίλων και συναδέλφων του. Οι θεατές γίνονται μάρτυρες ενός δύσβατου μονοπατιού προς τη δόξα, που για τον Νουρέγιεφ ξεκίνησε από ένα, ξεχασμένο από το Θεό, χωριό κοντά στην πόλη Ιρκούτσκ που όμως, γέννησε ένα αστέρι που δοξάστηκε στις καλύτερες θεατρικές σκηνές του κόσμου.
Tο άπειρο και νεαρό αγόρι, το θρυλικό χορευτή του θεάτρου Μαριίνσκι και το σπουδαίο καλλιτέχνη, η δημοτικότητα του οποίου συγκρίθηκε με αυτήν των Beatles ξεδιπλώνονται επί σκηνής με έναν πρωτότυπο τρόπο.
Ο Rudolf Nureyev άφησε πίσω του μια πολύτιμη παρακαταθήκη, τροποποιώντας ριζικά όχι μόνο τους κανόνες της εργασίας στο καλύτερο θέατρο του κόσμου, αλλά και τα πρότυπα του κλασσικού χορού στην παγκόσμια σκηνή του μπαλέτου. Το θεατρικό έργο "Άλμα προς την ελευθερία" είναι μία ιστορία για τη ματαιότητα του πλούτου και της δόξας απέναντι στο θάνατο. Στην ακμή της ζωής του, ο ηθοποιός προσβάλλεται από μία σοβαρή και ανίατη ασθένεια. Όμως, είναι ακόμη ζωντανός. Μέσα από τα σπουδαία βήματά του.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Nureyev προσβάλλεται από τον ιό του HIV. Στις 6 Ιανουαρίου του 1993, φεύγει από τη ζωή νικημένος από AIDS. Το μνήμα του βρίσκεται στο ρωσικό κοιμητήριο του Παρισιού, εκεί όπου έζησε χωρίς απλά να επιβιώνει.
Η παράσταση παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία όχι μόνο στη Ρωσία αλλά από το 2010 ανέβηκε επίσης σε πάνω από 150 πόλεις σε όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους οι: Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Μαυροβούνιο, Φινλανδία κ.α ενώ έχει μεταφραστεί σε δώδεκα γλώσσες. Η διάρκεια της είναι 2 ώρες και 40 λεπτά με διάλειμμα. 19 και 20 Φεβρουαρίου στο Θέατρον Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος.
