"Παρασκευή και 13" | Η cult ταινία τρόμου που έγινε θρύλος

Στα τέλη της δεκαετίας του '70 τα slasher movies, διαβόητα βίαιο υποείδος των ταινιών τρόμου, είχαν δύο παρανοϊκούς κατά συρροή δολοφόνους να μακελεύουν αθώα θύματα στη μεγάλη οθόνη: τον Leatherface ("Ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι") και τον Michael Myers  ("Η Νύχτα με τις Μάσκες"). Στον απόηχο τις μεγαλής κινηματογραφικής επιτυχίας των δύο ηρώων αλλά και των έντονων εντυπώσεων που είχαν αφήσει στο κοινό, γεννήθηκε ένας ακόμα χαρακτήρας με τη φιλοδοξία να τους ανταγωνιστεί. Ο λόγος, φυσικά, για τον Jason Voorhees ο οποίος συστήθηκε κινηματογραφικά το 1980 στο cult "Παρασκευή και 13" (Sean Cunningham).

Παρότι το μοναδικό έτερο αξιοσημείωτο credit του Cunningham ήταν η συμμετοχή του στην παραγωγή του εξαιρετικού horror "Το Τελευταίο Σπίτι Αριστερά" (1972) του εμβληματικού Wes Craven, ο απτόητος σκηνοθέτης έβαλε στόχο να γυρίσει κάτι αντάξιο -αν όχι καλύτερο- της "Νύχτας με τις Μάσκες". Τα κατάφερε (εν μέρει), υιοθετώντας τη βασική σεναριακή δομή της ταινίας του John Carpenter. Ήτοι, στο "Παρασκεύη και 13" έχουμε ένα δολοφόνο ο οποίος σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας είναι απρόσωπος, σκοτώνει ανυποψίαστα θύματα που φαινομενικά το μοναδικό τους "έγκλημα" είναι η σεξουαλική δραστηριότητά τους και τέλος, το αφήγημα διαπνέεται από περίπλοκα mommy issues.

Δείτε περισσότερα στο athinorama.gr