Γράφει: George Satsidis (@georgesats), L.A. Correspondent Harper’s Bazaar Greece
Η πολυαναμενόμενη βιογραφική ταινία Maria του Pablo Larraín αφηγείται τις τελευταίες ημέρες της εμβληματικής σοπράνο Μαρίας Κάλλας στο Παρίσι. Πρωταγωνίστρια είναι η Angelina Jolie, η οποία παραδίδει μια ερμηνεία που ήδη θεωρείται μία από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας της.
Η Jolie, γνωστή για την προσεκτική επιλογή των ρόλων της, καταφέρνει να ενσαρκώσει όχι μόνο τη μυθική διάσταση της Μαρίας Κάλλας, αλλά και την εσωτερική της πολυπλοκότητα. Αν και η Jolie δεν μεταμορφώθηκε εξωτερικά με προσθετικά χαρακτηριστικά ή περίτεχνα μακιγιάζ, η εσωτερική της ερμηνεία καταφέρνει να αιχμαλωτίσει την ουσία της Κάλλας. Η Jolie δεν επιδιώκει μια ρεαλιστική αναπαράσταση της Κάλλας, αλλά μια βαθιά ψυχολογική ενσάρκωση.
Η ίδια, αντί να προσπαθήσει να μιμηθεί τις εξωτερικές εκφράσεις της θρυλικής σοπράνο, επικεντρώνεται στις εσωτερικές της συγκρούσεις, το βάρος της μοναξιάς και της απώλειας. Η απόφαση της Jolie να αφήσει τον χαρακτήρα να αναδυθεί μέσα από τη δική της ερμηνευτική ευαισθησία αναδεικνύεται ιδιοφυής. Όπως αναφέρουν τα έντυπα Variety και Hollywood Reporter, η ηθοποιός δημιουργεί μια "ζωντανή γέφυρα" ανάμεσα στην καλλιτεχνική ιδιοφυΐα της Κάλλας και τον ευάλωτο εαυτό της. Σκηνές στις οποίες η Jolie εκφράζει χωρίς διαλόγους την αγωνία και την εσωτερική πάλη της Κάλλας θεωρούνται ήδη μνημειώδεις. Ο τρόπος που μεταφέρει τη μοναξιά της θρυλικής σοπράνο, ειδικά μέσα από λεπτομέρειες όπως η στάση του σώματος και η ένταση στο βλέμμα, είναι εξαιρετικά συγκινητικός.
Η ταινία, σκηνοθετημένη από τον Pablo Larraín, προσφέρει μια μοναδική ματιά στη ζωή της Κάλλας, που έχει λατρευτεί παγκοσμίως, εστιάζοντας στις τελευταίες της στιγμές στο Παρίσι, όταν η καλλιτεχνική της ζωή είχε δώσει τη θέση της στη μοναξιά και την νοσταλγία.
Η προσέγγιση του Pablo Larraín
Ο Pablo Larraín, που έχει αφήσει το στίγμα του με ταινίες όπως Jackie και Spencer, ακολουθεί μια μοναδική σκηνοθετική γραμμή. Η μινιμαλιστική του προσέγγιση στη Maria είναι συναισθηματικά φορτισμένη, με έμφαση στις μικρές λεπτομέρειες που φανερώνουν τον ψυχισμό της ηρωίδας.
Η ταινία χαρακτηρίζεται από μακρινά πλάνα, διακριτική μουσική επένδυση και ατμοσφαιρικό φωτισμό, στοιχεία που δημιουργούν μια αίσθηση διαχρονικότητας και νοσταλγίας. Οι σιωπές στην ταινία είναι εξίσου δυνατές με τους διαλόγους, καθώς η κάμερα συχνά εστιάζει στα χέρια της Jolie, στο βλέμμα της ή στις μικρές κινήσεις που αποτυπώνουν το πόσο εύθραυστη είναι η ψυχολογία της Κάλλας.
Η σκηνοθετική υπογραφή του Larraín είναι εμφανής: Μια ατμόσφαιρα έντονης μελαγχολίας με σκηνές που δίνουν την αίσθηση πινάκων ζωγραφικής. Ο Larraín χρησιμοποιεί μακρινά πλάνα και διακριτική μουσική για να εξερευνήσει την απομόνωση της Κάλλας, ενώ η ταινία επικεντρώνεται περισσότερο στην ανθρώπινη διάσταση της Μαρίας και λιγότερο στο μεγαλείο της καριέρας της, μια επιλογή που κάνει την αφήγηση πιο οικεία και συναισθηματική.
Ο Larraín, μέσα από τον φακό του, καταφέρνει να εξερευνήσει για πρώτη φορά ως "βιογράφος" τις αντιφάσεις μιας γυναίκας που χανόταν ανάμεσα στην καλλιτεχνική της ιδιοφυΐα και το συναισθηματικό χάος που προκάλεσε η σεξουαλική κακοποίηση που είχε υποστεί ως παιδί. Παράλληλα, η επιλογή να περιοριστεί το σενάριο στις τελευταίες μέρες της Κάλλας προσφέρει μια πιο εσωτερική και ανθρώπινη προσέγγιση, μακριά από τις συμβατικές βιογραφίες.
Η σχέση της Μαρίας Κάλλας με τον Αριστοτέλη Ωνάση
Κεντρικό ρόλο στη συναισθηματική κατάσταση της Κάλλας παίζει η σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Ο διάσημος Έλληνας εφοπλιστής υπήρξε μια από τις πιο σημαντικές φιγούρες στη ζωή της. Η σχέση τους, γεμάτη πάθος αλλά και ένταση, επηρέασε βαθιά τη σοπράνο, τόσο προσωπικά όσο και καλλιτεχνικά.
Στην ταινία, η απουσία του Ωνάση είναι αισθητή, με τη σκιά του να αιωρείται σε κάθε σκηνή. Η Κάλλας παρουσιάζεται ως μια γυναίκα που, παρά τη δόξα και την επιτυχία της, παρέμενε ευάλωτη και επηρεασμένη από την απώλεια της μεγάλης της αγάπης. Οι σκηνές που αναφέρονται εμμέσως στη σχέση της με τον Ωνάση είναι συγκινητικές και αποτυπώνουν τη βαθιά θλίψη που ένιωθε η σοπράνο για το τέλος της σχέσης τους και τον γάμο του Ωνάση με την Jackie Kennedy.
Μια αρμονία στυλ και πλοκής
Η αισθητική της ταινίας αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά της σημεία. Τα κοστούμια, σχεδιασμένα με μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια, αποτίουν φόρο τιμής στην προσωπικότητα της Μαρίας Κάλλας. Ο ενδυματολόγος της ταινίας, μελετώντας φωτογραφίες και βίντεο της σοπράνο, δημιούργησε εμφανίσεις που αντανακλούν τον μοναδικό της χαρακτήρα.
Η Angelina Jolie εμφανίζεται σε σκηνές με απλές, κομψές ενδυμασίες που αποτυπώνουν την αριστοκρατική φινέτσα της Κάλλας, αλλά και τη μοναχικότητά της. Φορέματα σε ουδέτερες αποχρώσεις, μεταξωτές ρόμπες και διακριτικά αξεσουάρ συνθέτουν μια εικόνα που αντανακλά την προσωπική της κομψότητα. Σκηνές που τη δείχνουν να φορά τα θρυλικά γυαλιά ηλίου της Κάλλας ή τα τεράστια γυαλιά μυωπίας ή τα βαρύτιμα κοσμήματα που θυμίζουν την εποχή της λάμψης της προσθέτουν μια νοσταλγική νότα στην ταινία.
Η αισθητική της ταινίας στο σύνολο της είναι εκπληκτική και φυσικά τα κοστούμια αποτίουν φόρο τιμής στην προσωπικότητα της Κάλλας, χωρίς να γίνονται υπερβολικά. Η Jolie εμφανίζεται συχνά με απλές, κομψές εμφανίσεις που αντανακλούν την αφοσίωσή της στον ρόλο αλλά και την αντίθεση με την γκλάμορους σκηνική παρουσία της Μαρίας. Αυτή η "αντι-μεθοδολογική" προσέγγιση τονίζει τη διαφορά μεταξύ της πραγματικής και της σκηνικής προσωπικότητας της θρυλικής σταρ, προσφέροντας μια φρέσκια ματιά στο πρόσωπό της μυθικής σοπράνο.
Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε επίσης στη δημιουργία της ατμόσφαιρας του Παρισιού της δεκαετίας του '70. Από την εσωτερική διακόσμηση του διαμερίσματος της Κάλλας μέχρι τους δρόμους της πόλης, κάθε στοιχείο λειτουργεί υποστηρικτικά στην αφήγηση, δίνοντας την αίσθηση ότι ο θεατής μεταφέρεται πραγματικά στην εποχή.
Η πολιτιστική κληρονομιά της Κάλλας
Η Μαρία Κάλλας δεν υπήρξε μόνο μια από τις κορυφαίες σοπράνο όλων των εποχών, αλλά και ένα πολιτιστικό σύμβολο που ενέπνευσε γενιές καλλιτεχνών. Η ταινία Maria τιμά την κληρονομιά της, αποδεικνύοντας ότι το έργο και η ζωή της Κάλλας συνεχίζουν να συγκινούν.
Η Jolie, σε συνέντευξή της, δήλωσε ότι ένιωσε ένα "βαθύ αίσθημα ευθύνης" να αποδώσει την Κάλλας με σεβασμό και ειλικρίνεια. Αυτό φαίνεται καθαρά στην ταινία, καθώς η ηθοποιός προσεγγίζει τον ρόλο με αφοσίωση και δέος για τη γυναίκα που ενσάρκωσε.
Μια εμβληματική εμπειρία για το κοινό
Η Maria δεν είναι απλώς μια ταινία για τη ζωή μιας θρυλικής καλλιτέχνιδας, αλλά ένας διαλογισμός πάνω στη μοναξιά, την απώλεια και τη δύναμη της τέχνης να μεταφέρει συναισθήματα. Η Jolie, με τη βοήθεια του Larraín, καταφέρνει να αναδείξει το ανθρώπινο στοιχείο πίσω από τη φήμη, κάνοντας την Κάλλας προσιτή και οικεία, παρά το μυθικό της status.
Συνολικά, η ταινία αποτελεί μια υποβλητική εμπειρία που αναδεικνύει τη δύναμη της σιωπής και της λεπτομέρειας στην τέχνη του κινηματογράφου. Το Maria είναι κάτι περισσότερο από μια βιογραφική ταινία—είναι ένας φόρος τιμής σε μια γυναίκα που επαναπροσδιόρισε τι σημαίνει να είσαι καλλιτέχνης με παγκόσμια απήχηση.
Μεταφέροντας τον παλμό του Hollywood και του διεθνούς Jet Set από την καρδιά της παγκόσμιας showbiz, ο Γιώργος Σατσίδης μοιράζεται με τους αναγνώστες του Harper's Bazaar όσα μαθαίνει και βλέπει #behindthecamera.
