Τhe Outsiders Perspective | Το ποικιλόμορφο εργατικό δυναμικό αποτελεί κρυφό όπλο για τις εταιρείες μόδας

Κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί πως ο κόσμος της μόδας, αν και γνωστός για την ανάλαφρη νότα και τη λάμψη του, βασίζεται εξ ολοκλήρου στη σκληρή δουλειά ανθρώπων από κάθε πτυχή της κοινωνίας. Δυστυχώς όμως, πολλοί παραμένουν ως κρυφοί ήρωες, αφού η βιομηχανία δε γιορτάζει εξίσου τους πάντες . Αυτό γίνεται ακόμα πιο προφανές μετά από μεγάλα ιστορικά γεγονότα όπως το κίνημα Black Lives Matter του 2020 ή το σύγχρονο δύσκολο οικονομικό κλίμα του 2024, το οποίο έχει φέρει στο προσκήνιο ανισότητες.

Παρά ταύτα, τα δεδομένα δείχνουν ότι ένα ποικιλόμορφο εργατικό δυναμικό φαίνεται να είναι ένα μυστικό επιτυχίας για πολλές επιχειρήσεις, αφού τις βοηθά να κατανοήσουν τον παλμό της κοινωνίας όσο αυτός εξελίσσεται. Στην προσπάθεια μου να κατανοήσω καλύτερα αυτό το ζήτημα, συνάντησα τον Jamie Gill ένα καλοκαιρινό απόγευμα. Όντας ένας πραγματικός ειδικός στο θέμα καθώς και βετεράνος της μόδας, ο Gill έχει διατελέσει στο παρελθόν CEO του οίκου Roksanda, ενώ αυτή τη στιγμή είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του British Fashion Council και founder του οργανισμού The Outsiders Perspective. Η συνάντησή μας συνέπεσε χρονικά και με τις ρατσιστικές πορείες που συγκλόνισαν το Ηνωμένο Βασίλειο και έκαναν χιλιάδες να επανεξετάσουν τις επιλογές τους.

Ο Jamie αποτελεί την κινητήριο δύναμη πίσω από το The Outsiders Perspective, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που επικεντρώνεται στην αύξηση της εκπροσώπησης των έγχρωμων ανθρώπων στη βιομηχανία της μόδας, μέσω ενός προγράμματος "επώασης” που στοχεύει να βοηθήσει επαγγελματίες να μεταβούν σε επιχειρησιακούς ρόλους στη βιομηχανία της μόδας.

Πού βρισκόμαστε σε ό,τι αφορά την ένταξη ανθρώπων από διαφορετικά μονοπάτια ζωής στη βιομηχανία της μόδας; ρώτησα τον Gill. "Μέσα στις εταιρείες, η συζήτηση για τη διαφορετικότητα γίνεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο για περισσότερα από 25 χρόνια, όμως οι επιχειρήσεις συνειδητοποίησαν την κρισιμότητα της μετά το 2020" απάντησε. "Γρήγορα είδαμε τη μόδα να εντάσσει περισσότερη ποικιλομορφία στα εξώφυλλα των περιοδικών, τις διαφημιστικές καμπάνιες και την πασαρέλα. Πράγματι, ό,τι αφορά το φαίνεσθαι και την αισθητική άλλαξε πρώτο, κάτι πολύ φυσικό για τη συγκεκριμένη βιομηχανία. Ως αποτέλεσμα, σε επίπεδο εικόνας, βλέπουμε πλέον μεγαλύτερη εθνoτική εκπροσώπηση, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό."

Οι δηλώσεις του Gill δεν αποτέλεσαν έκπληξη, καθώς όποιος εργάζεται στη βιομηχανία γνωρίζει ότι όσο ψηλότερα κοιτάει κάποιος μέσα στην εταιρική ιεραρχία, τόσο πιο πιθανό είναι να βρει έναν μεγαλύτερο σε ηλικία λευκό άνδρα να κάθεται στην καρέκλα του διευθυντή. "Η αλήθεια είναι πως μετά το κίνημα Black Lives Matter, ορισμένοι διαφορετικοί από το κατεστημένο προϊστάμενοι προσλήφθηκαν εν μία νυκτί, σχεδόν από ενοχή" πρόσθεσε ο Gill. "Μια κίνηση που, ειλικρινά, έμοιαζε περισσότερο με ένα δελτίο τύπου, παρά με μια πραγματική αλλαγή στρατηγικής και φυσικά χωρίς τα οικονομικά κονδύλια για να υποστηρίξει μεγάλες αλλαγές. Οι αρχικές προσδοκίες ήταν παράλογες. Χρειαζόμασταν πραγματικούς πόρους και έναν συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα πλάνου. Ακόμα και αυτή τη στιγμή, πολλές από αυτές τις αρχικές ενέργειες δεν έχουν αποδώσει πραγματικά αποτελέσματα. Οι εταιρείες πρέπει να αναρωτηθούν αν αλλάζουν πραγματικά την κουλτούρα τους. Έχει γίνει προτεραιότητα η προώθηση της διαφορετικότητας μέσω προσλήψεων; Σχεδόν πέντε χρόνια μετά το 2020, ελάχιστα έχουν αλλάξει, ειδικά στα ανώτερα διοικητικά επίπεδα." Ζήτησα από τον Gill να αναπτύξει την τελευταία του δήλωση βάσει της εκτεταμένης του εμπειρίας. "Οι ηγετικές θέσεις εξακολουθούν να αποτελούνται κυρίως από λευκούς, ετεροφυλόφιλους άνδρες, ενώ οι εταιρείες μόδας συνήθως αναθέτουν τον ισχυρό ρόλο του Καλλιτεχνικού Διευθυντή σε λευκούς ομοφυλόφιλους άνδρες. Πιστεύω ότι τα πράγματα θα αλλάξουν ελάχιστα, εκτός και αν δούμε αλλαγές στο επίπεδο των προέδρων. Μέχρι στιγμής, η μόδα αγκαλιάζει την αποδοχή μόνο μέχρι ενός σημείου. Ναι, υπάρχει σίγουρα πρόοδος, αλλά όχι σε όλο το φάσμα. Πόσους ανθρώπους έχουμε δει σε διευθυντικές θέσεις από την εποχή της Sinead O’Burke, η οποία είναι queer και αυτοπροσδιορίζεται ως άτομο μικρού αναστήματος; Η μόδα είναι μια βιομηχανία που θα έπρεπε να ηγείται αυτού του κύματος αλλαγής, ακριβώς επειδή είναι τόσο καλή στο να χτίζει την εικόνα, την επιθυμία και να δημιουργεί πολιτιστικές αλλαγές."

Κάνοντας τα πράγματα ακόμη πιο περίπλοκα, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι δεν υπάρχει μόνο ένα προφίλ για τους καταναλωτές της μόδας, αντιθέτως, είναι ποικιλόμορφοι από διαφορετικές φυλές, σεξουαλικότητας, θρησκείας και φύλα —κάτι που συνεχίζει να μην αντικατοπτρίζεται στις εταιρικές προσλήψεις. "Θα συμφωνούσα" είπε ο Gill. "Οι πελάτες μόδας έρχονται από παντού. Η βιομηχανία πολυτελείας, για παράδειγμα, σημειώνει τεράστια ανάπτυξη στην Ινδία, ενώ η Κίνα παραμένει και αυτή ως η κινητήρια δύναμη στη κατανάλωση αγαθών πολυτελείας. Και φυσικά, ας μην ξεχνάμε ότι τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, αγοράζουν σίγουρα πολλά είδη μόδας σε όλο τον κόσμο. Επομένως, αν η καταναλωτική βάση είναι ποικιλόμορφη, γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο και για τους εργαζομένους;” 

Στην πραγματικότητα, ακόμη κι αν οι φυλετικοί λόγοι δεν αναγκάσουν τις εταιρείες μόδας να αλλάξουν νοοτροπία, τότε σίγουρα θα το κάνουν αυτό οι νέες γενιές: "Καθώς η Generation Z γίνεται πιο κυρίαρχη, οι κατευθυντήριες γραμμές των brands αναπόφευκτα θα πρέπει να αλλάξουν", ανέφερε ο Gill. "Όταν κοιτάζεις την κρίσιμη γενιά της Generation Z στο Λονδίνο, το 57% αυτών θεωρούνται εθνοτικά ποικιλόμορφοι, πράγμα που σημαίνει ότι αποτελούν την πλειοψηφία και όχι τη μειοψηφία. Ως εκ τούτου, η μετάβαση σε ένα εργατικό δυναμικό που αντικατοπτρίζει με ακρίβεια την κοινωνία μέσω της διαφορετικότητας είναι πιο σημαντική από ποτέ."

 

Οι μεγάλες αλλαγές απαιτούν εξίσου μεγάλους πόρους. Έχουμε δει δεδομένα που να υποστηρίζουν ότι ένα ποικιλόμορφο εργατικό δυναμικό μπορεί να αποδειχθεί ευεργετικό για τις επιχειρήσεις; ρώτησα. "Πράγματι, οι έρευνες της McKinsey δείχνουν ότι οι επιχειρήσεις με ποικιλόμορφη ηγεσία έχουν οικονομική απόδοση 39% υψηλότερη από τους ανταγωνιστές τους, σε 266 καταγεγραμμένες παγκοσμίως εταιρείες και σε όλες τις βιομηχανίες. Τα δεδομένα που το υποστηρίζουν γίνονται ισχυρότερα κάθε χρόνο. Οποιαδήποτε εταιρική ηγεσία επιλέξει να στραφεί προς μια ισχυρή στρατηγική DEI (Διαφορετικότητα, Ισότητα και Ένταξη) θα ωφελήσει στην πραγματικότητα την επιχείρησή της. Μπείτε στη συζήτηση και ακούστε τους πελάτες σας”. 

Ο Gill σχεδιάζει να συνεχίσει να δημιουργεί ένα κύμα αλλαγής μέσω του The Outsiders Perspective, με τους 18 συνεργαζόμενους οίκους μόδας και τους πολλούς ανθρώπους εκτός της βιομηχανίας που απευθύνονται στον οργανισμό, του για να εξερευνήσουν μια καριέρα στη μόδα. "Μιλάμε συνεχώς με εθνοτικά ποικιλόμορφα άτομα που ήθελαν από πάντα να μπουν στη βιομηχανία, αλλά ήταν αποκλεισμένα από αυτή. Ωστόσο, στις μέρες μας υπάρχουν ολοένα και περισσότερες διέξοδοι για να εισέλθουν. Υπάρχουν έμπειροι επαγγελματίες με μεταβιβάσιμες δεξιότητες, όπως οι απαραίτητες τεχνολογικές ικανότητες, που λείπουν από τη μόδα. Οι υποψήφιοι μας μπορούν να τις προσφέρουν.”

Ωστόσο, όπως θα μπορούσε να σας πει ο κάθε ένας μέσα στη βιομηχανία, η μόδα είναι για σκληρά καρύδια. Πώς αξιολογεί το Outsiders τους υποψήφιους, ώστε να διασφαλίσει ότι είναι προετοιμασμένοι για αυτό; "Φροντίζουμε να θέτουμε στους υποψήφιους τα δύσκολα ερωτήματα: Φέρνετε τις απαραίτητες δεξιότητες; Αγαπάτε πραγματικά τη μόδα; Έχετε κάνει την έρευνά σας;” απάντησε ο Gill και πρόσθεσε: "Παράλληλα, βλέπω το μέλλον με ενθουσιασμό, καθώς το The Outsiders Perspective συνεργάζεται με ακόμη περισσότερα brands και βάζει ακόμα περισσότερους ικανούς ανθρώπους μέσα στη βιομηχανία. Δημιουργούμε ένα φόρουμ BIPOC και μια κοινότητα ανθρώπων με κοινές ιδέες ώστε να στηρίξουν περαιτέρω τις πρωτοβουλίες μας".

Η ημέρα της συνάντησής μας συνέπεσε επίσης με τις ειδήσεις για ρατσιστικές πορείες σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο, ωστόσο ο Gill κράτησε μια ισχυρή στάση απέναντι στο πανικό: "Παρά τα πρόσφατα περιστατικά, δε χρειάζεται να φοβάσαι στο Λονδίνο αν κατάγεσαι από κάποια εθνοτική μειονότητα. Με συγκινεί που σύμμαχοί μας βγήκαν στους δρόμους υπέρ μας. Ναι, οι φασίστες υπάρχουν, αλλά αποτελούν τη μειοψηφία και συχνά δρουν από άγνοια και παραπληροφόρηση. Ζούμε σε μια περίοδο όπου υπάρχει ελπίδα για την ανθρωπότητα, σε επίπεδο που δεν έχουμε ξαναδεί. Χρόνια εκπαίδευσης έχουν επιδείξει σε τόσους πολλούς ανθρώπους την αλήθεια.”

Φτάνοντας στο τέλος της συζήτησής μας, δεν μπόρεσα να αντισταθώ από το να ζητήσω από τον Jamie ένα σχόλιο για τη συνολική σκηνή της βιομηχανίας στο Λονδίνο: "Η σκηνή της μόδας στο Λονδίνο παλεύει και αυτό είναι πολύ κρίμα”, απάντησε. "Αν μπορούσα να ζητήσω κάτι, αυτό θα ήταν να επιστρέψουν τα κορυφαία βρετανικά brands, που παρουσιάζουν τις κολεξιόν τους εκτός Λονδίνου και να δημιουργήσουν λίγο ενθουσιασμό εδώ. Stella McCartney, Victoria Beckham, Vivienne Westwood, Alexander McQueen, ελάτε πίσω και παρουσιάστε στο Λονδίνο, έστω για ένα χρόνο. Ας ενωθούμε με τον οίκο Burberry για να δημιουργήσουμε μια κοινότητα για την πόλη μας, κάτι που θα γίνει μέρος της κληρονομιάς σας”. Η συζήτησή μας άφησε πολλά προς σκέψη, αλλά ήθελα να μάθω αν ο Jamie μπορούσε να συνοψίσει το όραμά του: "Αν είσαι υψηλά προϊστάμενος ή ηγέτης που προέρχεσαι από ποικιλόμορφο υπόβαθρο και είσαι σε θέση εξουσίας, είναι ευθύνη σου να βοηθήσεις και να γίνεις πρέσβης αλλαγής”, πρόσθεσε. Έφυγα από τη συνάντησή μας νιώθοντας γεμάτη ενέργεια και ενθουσιασμό, αλλά και με ένα πιο έντονο αίσθημα αυτοσκοπού.