Η ζωή της Ava Gardner μέσα από φωτογραφίες

Γεννήθηκε το 1922 στη Νότια Καρολίνα, έξω από το Smithfield. Οι γονείς της ήταν καλλιεργητές καπνού και ήταν η μικρότερη από τα 7 παιδιά της οικογενείας.

1940: Ήταν η εντυπωσιακή ομορφιά της το εισιτήριο για το Hollywood. Σε ηλικία 18 ετών, η Gardner βρέθηκε στο επίκεντρο μετά από μια φωτογράφιση στο στούντιο του συζύγου της αδερφής της στη Νέα Υόρκη.

Το 1941, η Ava Gardner ταξίδεψε στο Los Angeles για να κυνηγήσει μια καριέρα στο Χόλιγουντ. Εκεί, τη συνόδευσε η αδελφή της Beatrice.

Την ίδια χρονιά υπέγραψε συμβόλαιο με την MGM, ένα από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά στούντιο. Το επταετές συμβόλαιο βασιζόταν αποκλειστικά στις εμφανίσεις της Gardner. 

Στα 18 της ανακοίνωσε τον αρραβώνα της με τον Mickey Rooney. Οι δυο τους γνωρίστηκαν σε μια επίσκεψη στο στούντιο και ο περιβόητος playboy τη φλέρταρε επίμονα. Το 1941, η MGM τους έδωσε την άδεια να παντρευτούν όπως κι έγινε στις 10 Ιανουάριου του 1942.

1942: Παρά την ανοδική της πορεία στο Hollywood, η Gardner επέλεγε συχνά δραστηριότητες που της θύμιζαν τον τρόπο που είχε μεγαλώσει. 

Το 1943, η Gardner ζήτησε διαζύγιο από τον πρώτο της σύζυγο, τον Rooney, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν πιστός στον γάμο τους.

1943: Η Gardner κέρδιζε ολοένα και περισσότερο έδαφος στο Hollywood.

Το 1944, η Gardner έκανε σχέση με τον μουσικό της Jazz, Artie Shaw.

1945: Στη σκηνή με τον θρυλικό Bob Hope στα Look Awards στο Los Angeles.

Η Gardner και ο Shaw παντρεύτηκαν σε μια μικρή τελετή στο Beverly Hills το 1945. Κατά τη διάρκεια του γάμου τους, οι ανασφάλειες της ηθοποιού για την ελλιπή μόρφωσή της αυξήθηκαν. Ο Shaw τη βοήθησε φτιάχνοντάς της λίστες βιβλίων. Ο γάμος τους έληξε το 1946.

Η Γκάρντνερ εμφανίστηκε στο πρώτο της σημαντικό ρόλο το 1946 στην ταινία Whistle της MGM. Η επιτυχημένη ερμηνεία της, είχε ως αποτέλεσμα να έρθουν περισσότεροι ρόλοι.

Μετά την επιτυχία της πρώτης μεγάλης ταινίας της Γκάρντνερ, Stop Whistle, η MGM δάνεισε το συμβόλαιό της στη Universal Pictures. Το 1946, κυκλοφόρησε το θρίλερ, The Killers, όπου η ηθοποιός πήρε τον πρώτο της μεγάλο ρόλο, με συμπρωταγωνιστή τον Burt Lancaster.

Μετά το The Killers, η Ava Gardner συνέχισε την ανοδική της πορεία στο Hollywood. Το 194, κυκλοφόρησαν δύο δημοφιλής ταινίες της - The Huckster (η φωτογραφία την απεικονίζει όσο είναι στο σετ) και Singapore.

1948: Παρά την ανοδική της πορεία, η Gardner ένιωθε ανασφάλεια για τις υποκριτικές της ικανότητες. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η MGM της έδινε υποδεέστερους ρόλους λόγω της ευρείας δημοτικότητά της. 

Μετά την επιτυχία της, η Gardner θέλησε να βρει τρόπους ώστε να προσφέρει. Εδώ, σε ένα σχολείο το 1949.

Το 1949 ήταν μια πολυάσχολη χρονιά για την Gardner. Η ηθοποιός εμφανίστηκε στο πλευρό του Gregory Peck στην ταινία The Great Sinner και την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν ακόμα δύο ταινίες της: The Bride και East Side, West Side.

Την ίδια χρονιά, η Gardner άλλαξε look, βάφοντας τα μαλλιά της ξανθά. Η ηθοποιός εμφανίστηκε στην 21η Απονομή των βραβείων Όσκαρ, όπου παρουσίασε την κατηγορία Ντοκιμαντέρ. 

Ο Frank Sinatra κρατάει ένα πανό που δείχνει ότι η Ava Gardner είναι το Bat Girl, της ομάδας baseball του μουσικού, Sinatra Swooners. Παρόλο που εκείνη την περίοδο, ο ίδιος ήταν παντρεμένος, φημολογείται ότι ξεκίνησε μεταξύ τους ένα ειδύλλιο που αργότερα έγινε μια σχέση χρόνων. 

Το 1950, ο Sinatra αποφάσισε να χωρίσει την πρώτη του σύζυγο, Nancy Sinatra, για να είναι με την Gardner. 

Το 1951, μετά την οριστικοποίηση του διαζυγίου του από τη Nancy Sinatra, ο Frank και η Ava παντρεύτηκαν. Ήταν ο τρίτος γάμος της ηθοποιού και όπως είχε δηλώσει η ίδια, ο Sinatra ήταν ο έρωτας της ζωής της. Η σχέση τους ήταν έντονη και με πολλές διακυμάνσεις. 

1951: Backstage στο show του Sinatra με το διάσημο ζευγάρι Janet Leigh και Tony Curtis.

Ο μεγαλύτερος ρόλος της μέχρι τώρα καριέρας της ήταν στο Show Boat. Παρόλο που η ηθοποιός τραγούδισε στην ταινία, η φωνή της ντουμπλαρίστηκε. 

Καθ 'όλη τη διάρκεια του γάμου τους, ο Sinatra και η Gardner είχαν πολλές διαμάχες και συμφιλιώσεις. Το ζευγάρι μάλωνε συχνά για φημολογούμενες απιστίες.

Η Gardner άφησε το σημάδι της στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ το 1952.

Το 1953, η Gardner απέκτησε έναν ρόλο στην ταινία Mogambo με την Grace Kelly και τον Clark Gable. Η ταινία γυρίστηκε στην Αφρική, αλλά φημολογείται ότι ταξίδεψε στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για να κάνει έκτρωση. Λέγεται ότι η ηθοποιός είχε προβεί σε δύο εκτρώσεις, τις οποίες ο Sinatra δεν γνώριζε, κατά τη διάρκεια του γάμου τους.

To 1954, έπαιξε έναν από τους πιο θρυλικούς ρόλους της στην ταινία The Barefoot Contessa. Η ηθοποιός έμαθε να χορεύει φλαμένκο για τις ανάγκες του ρόλου, κάτι που συνέχισε να απολαμβάνει και μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της ταινίας. 

Μετά τον γάμο τους, ο Sinatra έκανε δώρο στην Ava, ένα corgi με το όνομα Rags. Η ηθοποιός λάτρεψε την εν λόγω ράτσα.

Το 1956, προς το τέλος του τρίτου της γάμου, η Gardner ξεκίνησε ένα ειδύλλιο με τον συμπρωταγωνιστή της, Walter Chiari. Η ίδια και ο Sinatra οριστικοποίησαν το διαζύγιό τους το 1957.

Το 1957, κυκλοφόρησε η ταινία της Gardner, Fantasy Island. Για να προωθήσει την ταινία, η MGM ονόμασε ένα νησί στα Fiji, Ava Ava και το εκμίσθωσε σε έναν τυχερό.

1958: Η Gardner ζούσε on and off στην Ισπανία από το 1955 καθώς απολάμβανε να ζει στο εξωτερικό. Στην Ισπανία, της άρεσε το φλαμένκο αλλά και οι ταυρομαχίες. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της διαμονής της εκεί, έγινε φίλη και με τον Ernest Hemingway.

Η Gardner πέρασε χρόνο στο Puerto Vallarta στο Μεξικό όπου γυρίστηκε η ταινία The Night of the Iguana με τον Richard Burton και τη Deborah Kerr.

Το 1968 η Gardner άφησε την Ισπανία για φορολογικούς λόγους και μετακόμισε στο Λονδίνο όπου και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής της. 

Η Gardner χαμογελά ενώ περπατά με την τρίτη πρώην σύζυγο του Frank Sinatra, Mia Farrow.  

Ο τελευταίος ρόλος της Gardner ήταν το 1968. 

Ζώντας για πολλά χρόνια στο απομονωμένο διαμέρισμα της στο Λονδίνο, η Γκάρντνερ πέθανε το 1990 από πνευμονία. Η ηθοποιός συνεργάστηκε με έναν ghostwriter πριν από το θάνατό της για να γράψει τα απομνημονεύματά της, Ava Gardner: Οι μυστικές συνομιλίες, που δημοσιεύθηκε μετά το θάνατό της.