"Παίρνω ιδέες από κάθε ταινία που φτιάχτηκε ποτέ" παραδέχεται ο Quentin Jerome Tarantino. Παρόλα αυτά οι ταινίες του δεν θυμίζουν κανενός άλλου σκηνοθέτη, κάθε άλλο: Έχουν μια σφραγίδα τόσο προσωπική, πρωτότυπη και γνήσια που αμέσως καταλαβαίνει κανείς ποιος κρύβεται πίσω από την κάμερα.
Ένας "rockstar" του cinema: Ο δημιουργικός συγκερασμός όλων των ταινιών που έχει δει σε συνδυασμό με το πάθος του για τον ίδιο τον κινηματογράφο και την καλλιτεχνική του ευστροφία, είναι οι αιτίες για τις αστείρευτα εμπνευσμένες ταινίες που μας έχει χαρίσει έως τώρα.
Λίγο μετά τη θριαμβευτική πορεία του "Once Upon a Time in..Hollywood" στις Χρυσές Σφαίρες, ο Quentin Jerome Tarantino έχει βάλει δυναμικά πλώρη για την επικείμενη βραδιά των Oscars στις 10 Φεβρουαρίου. Θα έλεγε κανείς πως με τόσες διακρίσεις και διθυραμβικές κριτικές στο ενεργητικό του, ο σκηνοθέτης έχει ήδη αποδείξει την αξία του στη βιομηχανία του κινηματογράφου και δεν έχει κανέναν λόγο να αγχώνεται. Το ερώτημα όμως που προκύπτει αβίαστα εδώ είναι άλλο: Υπάρχει άραγε τίποτα που να αγχώνει πραγματικά αυτήν την προσωποποίηση του coolness που ακούει στο όνομα Tarantino;
Ο Αμερικανός σκηνοθέτης γεννήθηκε στο Knoxville του Tennessee στις 27 Μαρτίου του 1963 και μεγάλωσε αποκλειστικά με τη μητέρα του, αφού οι γονείς του χώρισαν πριν καν γεννηθεί. Ωστόσο, με πατέρα τον ηθοποιό Tony Tarantino, θα μπορούσαμε να πούμε πως αν υφίσταται αυτό που αποκαλούμε καλλιτεχνικό DNA, ο Quentin το έχει κληρονομήσει.
Σα να διαισθάνεται από παιδί το κάλεσμά του, παράτησε το σχολείο στα 15 του χρόνια για να παρακολουθήσει τα μαθήματα υποκριτικής στο "James Best Theater Company". Ωστόσο ούτε αυτό ήταν ικανό να διατηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του για πολύ, με το ανήσυχο πνεύμα του να αναζητά να δραπετεύσει και πάλι. Έτσι, δύο χρόνια μετά παράτησε τη σχολή για να εργαστεί σε αυτό που ίσως διαμόρφωσε την καλλιτεχνική του ταυτότητα και τον σημάδεψε ως άτομο όσο τίποτα άλλο: Σε ένα video club.
Βλέποντας ακατάπαυστα τη μια ταινία μετά την άλλη, μετατράπηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από απλός πωλητής ταινιών, σε ειδήμονα του είδους: Πρότεινε ο ίδιος στους πελάτες τι να παρακολουθήσουν. Ποτέ όμως δεν αρκέστηκε στην άσκηση κριτικής εκ του ασφαλούς στα έργα έβδομης τέχνης των άλλων δημιουργών. Για τον Tarantino αυτό ήταν το εφαλτήριο για να δώσει μορφή στις δικές του ιδέες, αφού βλέποντας ταινίες δεν σταματούσε να αντλεί έμπνευση και να συνθέτει στο μυαλό του εικόνες, σενάρια και διαλόγους.
Η έλλειψη ακαδημαϊκών κινηματογραφικών γνώσεων για τον Tarantino υπερκαλύφθηκε από το ταλέντο, το μεράκι, την αγάπη για το σενάριο και την σκηνοθεσία και το ανεξάντλητο πάθος του να αφηγείται ιστορίες και να πλάθει μοναδικούς ήρωες. Με προσωπική σφραγίδα, ρηξικέλευθο χαρακτήρα και αντισυμβατικό πρόσημο, σίγουρα δεν αποτελούσε την τυπική φιγούρα σκηνοθέτη που είχε συνηθίσει το Hollywood στα '90s.
Αν κάποιος θέλει να έχει ένα ισχυρό δείγμα της ιδιαίτερης τεχνοτροπίας του, αρκεί για αρχή να παρακολουθήσει το "Reservoir Dogs" και το "Pulp Fiction", για το οποίο βραβεύθηκε και με Oscar καλύτερου σεναρίου. Σύντομοι και ευφυείς διάλογοι, ωμή βία, έλλειψη χρονικής γραμμικότητας και πολλές επιρροές από τα φιλμ νουάρ συνθέτουν το σύμπαν του με τον πιο μοναδικά ιδιαίτερο τρόπο. Με τις γνώσεις τόσο στον κλασικό όσο και στον πειραματικό κινηματογράφο να είναι αποκλειστικά βασισμένες στις αναρίθμητες ταινίες που έχει δει, ο Tarantino λατρεύει την γνήσια ακατάπαυστη δράση και σιχαίνεται τους ανιαρούς ατελείωτους διαλόγους μιας ψευτο-κουλτουρέ αισθητικής.
Πολλοί τον αποκαλούν "rockstar σκηνοθέτη", ενώ μόνο ο ίδιος ξέρει πώς κατόρθωσε να παραμείνει εναλλακτικός επηρεάζοντας ταυτόχρονα τόσο καθοριστικά και το πιο mainstrean κοινό του Hollywood: Ο Tarantino εισέβαλλε στην pop κουλτούρα. Και μπορεί το "rockstar" να αναφέρεται στην καθόλου cliché αισθητική του, αλλά ο ίδιος έχει μια σχέση πάθους και με τη μουσική. Ο Tarantino είναι συλλέκτης βινυλίων, με τα ιδιαίτερα μουσικά του ακούσματα να είναι έκδηλα και στις ταινίες του, ντύνοντας τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές.
Με άλλους να τον λατρεύουν, άλλους να τον μισούν και άλλους να λατρεύουν να τον μισούν, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να προκαλέσει μέτρια συναισθήματα, αλλά ποια αυθεντική καλλιτεχνική προσωπικότητα το κάνει άλλωστε, για να αποτελέσει εξαίρεση ο Tarantino;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
