Όταν η Audrey Hepburn σταμάτησε να κάνει ταινίες στο Hollywood έκλεισε το κεφάλαιο "σταρ του σινεμά” και δεν γύρισε πίσω. Η ηθοποιός που είχε κερδίσει παγκόσμια φήμη με ρόλους σε ταινίες όπως τα Breakfast at Tiffany's και My Fair Lady μετά το σινεμά ασχολήθηκε με την οικογένειά της, τους δύο γιους της, τον Sean που είχε αποκτήσει με τον πρώτο της σύζυγό Mel Ferrer, και τον Luca που είχε αποκτήσει με τον Andrea Dotti.
Μέχρι την ηλικία των 60 ετών απολάμβανε την οικογενειακή ζωή σε μια φάρμα του 18ου αιώνα με τον σύντροφό της, Rob Wolders, και τα σκυλιά της. Ξαφνικά ένιωσε ότι είναι έτοιμη για κάτι καινούργιο. Όταν η Unicef της ζήτησε να γίνει Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως το 1988, ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της ξεκίνησε.
"Όταν δέχτηκε τον ρόλο, ήξερε ότι θα ήταν σαν να πήγαινε στον πόλεμο ξανά, για τα παιδιά” λέει ο ιστορικός Robert Matzen στο νέο του βιβλίο 'Warrior' για το ανθρωπιστικό έργο της σταρ, "Ήταν ακόμα νέα και έτοιμη να κάνει κάτι στη ζωή της”, σημειώνει.
"Για πολλούς ανθρώπους, η μητέρα μου ήταν γνωστή για την ομορφιά της και την κομψότητά της” λέει ο γιος της Luca Dotti που έγραψε τον πρόλογο του βιβλίου, εξηγώντας ότι "η αληθινή ουσία της ήταν η αποφασιστικότητα. Ναι, ήταν καλοσυνάτη και είχε χάρη αλλά ήταν επίσης και πολύ αποφασιστική. Ήταν σκληρό καρύδι”.
"Δεν δεχόταν το όχι σαν απάντηση και μπορούσε να είναι φοβερά πεισματάρα. Πάντα με ωραίο τρόπο. Ήξερε πως να κάνει την άποψή της να ακουστεί” λέει ο γιος της. Όταν κάποια στιγμή οι επαναστάτες στο Σουδάν αρνήθηκαν να εγγυηθούν ασφαλές ταξίδι στα αεροπλάνα των Ηνωμένων Εθνών "εκείνη χρησιμοποίησε το όνομά της για να βρει ένα αεροπλάνο του Ερυθρού Σταυρού που θα τους πήγαινε στην Κένυα όπου θα έβρισκαν κάποιο άλλο αεροπλάνο που θα τους επέστρεφε πίσω στο Σουδάν αντίθετα με τις κυβερνητικές εντολές”, περιγράφει ο συγγραφέας. Όταν μάλιστα ο Henry Kissinger είχε αναφερθεί στο Μπαγκλαντές ως "χαμένο σκοπό” εκείνη απαίτησε να κάνει μια αποστολή εκεί ώστε να του αποδείξει ότι κάνει λάθος.
"Δεν ήταν ένα εύθραυστο πλάσμα, ήταν ατρόμητη” λέει ο Matzen ενώ ο γιος της εξήγησε ότι "δεν ήξερε να οδηγεί ένα φορτηγό ή να είναι μηχανικός και να σκάψει ένα πηγάδι, αλλά ήξερε να χρησιμοποιεί το όνομά της”.
Στο νέο βιβλίο για το ανθρωπιστικό έργο της Hepburn αποκαλύπτονται και λεπτομέρειες για τους τελευταίους μήνες της ζωής της όταν επέμενε να ταξιδέψει σε αποστολή στη Σομαλία "για να στρέψει την προσοχή του κόσμου σε αυτή τη χώρα”. Τέσσερις μήνες μετά, έφυγε σε ηλικία 63 ετών από καρκίνο. Ο γιος της, 28 χρόνια μετά τον θάνατό της περιγράφει στο βιβλίο: "Δεν φοβόταν να πεθάνει ή ότι θα αρρωστήσει, αλλά φοβόταν ότι το κακό θα νικούσε”.