Το δημογραφικό στην Ελλάδα αναδεικνύεται σε πρόβλημα μέγιστης σημασίας με τα στατιστικά στοιχεία να τρομάζουν ακόμη και τον πιο ανυποψίαστο. Σύμφωνα με τη Eurostat, από το 2011, ο πληθυσμός στη χώρα μας συρρικνώνεται σταθερά, με τις γεννήσεις να πέφτουν από 118.000 το 2008 σε λιγότερες από 85.000 το 2020. Με ποσοστό γονιμότητας μόλις 1,38 παιδιά ανά γυναίκα –το χαμηλότερο στην Ευρώπη– η χώρα μας προβλέπεται να χάσει το 29% του πληθυσμού της μέχρι το 2100, από 10,3 εκατομμύρια σήμερα σε λιγότερα από 7,5 εκατομμύρια.
Αυτή η πληθυσμιακή αιμορραγία απειλεί να παραλύσει τα έσοδα του κράτους, να περιορίσει το παραγωγικό εργατικό δυναμικό της χώρας, να γονατίσει το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό σύστημα. Επιπλέον, η υπερβολική συγκέντρωση του πληθυσμού στα αστικά κέντρα οδηγεί σε κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμη πιο έντονο στις ακριτικές περιοχές της χώρας. Ο δημογραφικός χάρτης επηρεάζει το μοντέλο της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας μας. Η έλλειψη υποδομών εμποδίζει τη δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την απόκτηση του επιθυμητού αριθμού παιδιών στην ύπαιθρο. Οι μητέρες και τα ζευγάρια στέκονται επιφυλακτικά απέναντι στη δημιουργία οικογένειας.
Στις ακριτικές περιοχές η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης είναι δύσκολη αν όχι αδύνατη, με τα δελτία ειδήσεων να δείχνουν ερειπωμένα σχολικά κτίρια ή σχολεία που υπολειτουργούν με ελάχιστους μαθητές. Ωστόσο υπάρχουν και κοινωνικές διαστάσεις: Απομονωμένα και χωρίς συνομήλικους, τα παιδιά σε αυτές τις περιοχές περιθωριοποιούνται, με αποτέλεσμα να δυσκολεύει η ομαλή τους ανάπτυξη.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, πόσο πιθανό είναι τα επόμενα χρόνια ο πληθυσμός της Ελλάδας να δει περαιτέρω συρρίκνωση με εφιαλτικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες ιδιαίτερα στις ακριτικές περιοχές της χώρας που "φυλάνε Θερμοπύλες";
Μια δράση που φτάνει από άκρη σε άκρη της Ελλάδας
Υπάρχουν πρωτοβουλίες που δεν φαίνονται αμέσως, αλλά αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων με τρόπο που μένει για πάντα. Από το 2019, η Eurolife FFH σε συνεργασία με τη HOPEgenesis στηρίζει ελληνικές οικογένειες σε απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, βοηθώντας τις να φέρουν στον κόσμο τα παιδιά που ονειρεύονται, με ασφάλεια και σιγουριά.
Μέσα από ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που καλύπτει όλα τα στάδια – από την παρακολούθηση της κύησης και τη φροντίδα κατά τον τοκετό, μέχρι ψυχολογική υποστήριξη και ασφαλή μεταφορά σε μαιευτήρια – οι νέες μητέρες και τα ζευγάρια που ζουν μακριά από μεγάλα αστικά κέντρα βρίσκουν το δίχτυ προστασίας που τόσο χρειάζονται.
Το πρόγραμμα έχει αγκαλιάσει δώδεκα απομακρυσμένες περιοχές, από την Πάτμο και τα Άγραφα μέχρι το Καστελόριζο και τις Οινούσσες τις οποίες η Eurolife FFH έχει υιοθετήσει. Μέσα από επισκέψεις και οδοιπορικά, ειδικοί παρακινούν τις γυναίκες να αξιοποιήσουν την ιατρική στήριξη και την ψυχολογική ασφάλεια που τους προσφέρεται, μετατρέποντας την κάθε κοινότητα σε ένα ζωντανό κύτταρο ελπίδας.
Παράλληλα, σε κάθε "υιοθετημένη" περιοχή δημιουργείται ένας παιδικός σταθμός, όπου τα παιδιά προσχολικής ηλικίας κοινωνικοποιούνται, αναπτύσσουν τις δεξιότητές τους και οι απομακρυσμένες κοινότητες γεμίζουν ζωντάνια. Μέχρι σήμερα, έχουν γεννηθεί 246 παιδιά και αναμένονται ακόμη 28, ενώ έξι παιδικοί σταθμοί έχουν ήδη παραδοθεί στις κοινότητες, με τις υπόλοιπες έξι δομές προσχολικής αγωγής να βρίσκονται σε φάση κατασκευής.
Στην Κάσο, ένα από τα πιο απομακρυσμένα νησιά της Ελλάδας, η ζωή των οικογενειών αλλάζει. Ο πρώτος παιδικός σταθμός του νησιού άνοιξε πριν από λίγες μέρες τις πόρτες του, για να προσφέρει στα παιδιά έναν χώρο για να κοινωνικοποιηθούν, να μάθουν και να μεγαλώσουν μέσα σε μια κοινότητα γεμάτη χαμόγελα. Μέχρι σήμερα, οι οικογένειες της Κάσου έχουν καλωσορίσει νέα μέλη, ενώ η δράση συνεχίζεται με στόχο να φέρει ακόμα περισσότερη ζωή και ελπίδα στο νησί.
Η Eurolife FFH και η HOPEgenesis αποδεικνύουν ότι η στήριξη της οικογένειας είναι πράξη, αφοσίωση και μακροπρόθεσμη δέσμευση – μια δράση που φτάνει πραγματικά από άκρη σε άκρη της Ελλάδας, φέρνοντας ζωή, ελπίδα και χαμόγελα.
