Μερικές φορές, ο έρωτας δεν χτυπά την πόρτα. Κρύβεται πίσω από τον τοίχο, αναπνέει μέσα από ρωγμές και σου θυμίζει ότι η τρυφερότητα μπορεί να γεννηθεί ακόμα κι εκεί όπου δεν χωρά το φως. Το Roofman βασίζεται στην απίστευτη, αλλά αληθινή ιστορία του Jeffrey Manchester — ενός ληστή με καλή ψυχή, που κρύφτηκε για μήνες μέσα στους τοίχους ενός παιχνιδάδικου και βρήκε, απροσδόκητα, την αληθινή αγάπη.
Ο Jeffrey Manchester δεν ήταν ο συνηθισμένος εγκληματίας. Πρώην στρατιώτης, γόνος μιας συνηθισμένης μεσοαστικής οικογένειας, αποφάσισε μετά την αποστράτευσή του να ληστέψει δεκάδες McDonald's στη Βόρεια Καρολίνα — πάντα με τον ίδιο τρόπο: έμπαινε από τη στέγη, περίμενε να κλείσει το κατάστημα και έπαιρνε τα χρήματα χωρίς να αγγίξει άνθρωπο. Δεν πυροβόλησε ποτέ, δεν τραυμάτισε κανέναν· μόνο έφευγε, αθόρυβα, σαν σκιά. Όταν συνελήφθη, δραπέτευσε από τη φυλακή και κρύφτηκε για οκτώ μήνες μέσα στους τοίχους ενός καταστήματος παιχνιδιών. Εκεί, βρήκε ένα παράδοξο είδος ειρήνης — και, ίσως, λύτρωσης.
Η ταινία του Derek Cianfrance (Blue Valentine, The Place Beyond the Pines) δεν επιχειρεί να τον αγιοποιήσει. Αντίθετα, τον παρακολουθεί με μια σχεδόν ντοκιμαντερίστικη ψυχραιμία, φωτίζοντας τις αντιθέσεις του: την ευγένεια μέσα στο έγκλημα, την ανάγκη μέσα στην παρανομία, τη μοναξιά που μετατρέπεται σε στοχασμό. Ο Cianfrance ξέρει να κινηματογραφεί ανθρώπους που παλεύουν με τη σιωπή — και εδώ, η σιωπή γίνεται ο τρίτος πρωταγωνιστής.
Ο Channing Tatum, σε μια από τις πιο ώριμες και γυμνές (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ερμηνείες της καριέρας του, μεταμορφώνεται ολοκληρωτικά. Έχασε κιλά, εγκατέλειψε το προσεγμένο image, άφησε πίσω του το γνωστό six-pack και τη λάμψη του Hollywood. Αυτό που απομένει είναι ένα σώμα εύθραυστο, ένα βλέμμα γεμάτο φόβο και τρυφερότητα, και μια απίστευτη ηρεμία στις κινήσεις του — ένας άνδρας που κουράστηκε να τον κοιτούν, αλλά επιθυμεί, επιτέλους, να τον καταλάβουν. Η φυσική του παρουσία μέσα στον χώρο, η οικονομία του λόγου, η λεπτή αναπνοή του σε κάθε σκηνή, συνθέτουν έναν χαρακτήρα σχεδόν λυρικό μέσα στην παρανομία του.
Δίπλα του, η Kirsten Dunst δίνει μια από τις πιο ώριμες ερμηνείες της. Στο ρόλο της Leigh, μιας γυναίκας εγκλωβισμένης στη ρουτίνα, γίνεται ο καθρέφτης της τρυφερότητας που ο Jeffrey είχε ξεχάσει πως υπάρχει. Η σχέση τους δεν είναι συμβατική· είναι γεμάτη σιωπή, μικρές κινήσεις, βλέμματα που λένε περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσαν ποτέ να εκφράσουν οι λέξεις. Μια σκηνή, όπου εκείνη ακουμπά τον τοίχο πίσω από τον οποίο κρύβεται, είναι ίσως από τις πιο σπαρακτικές του φετινού σινεμά — μια χειρονομία που αντικαθιστά κάθε φιλί, κάθε δήλωση αγάπης.
Η φωτογραφία του φιλμ είναι υποβλητική: σκιές, ψυχρά φώτα, παιδικά παιχνίδια στοιβαγμένα σαν μνήμες μιας χαμένης αθωότητας. Το σκοτάδι δεν τρομάζει — απλώς αγκαλιάζει. Ο Cianfrance κινηματογραφεί τη σιωπή με την ίδια ευαισθησία που άλλοι σκηνοθετούν ερωτικές σκηνές. Κάθε ήχος — το τρίξιμο του ξύλου, το βουητό από τους σωλήνες, η ανάσα του ήρωα μέσα στους τοίχους — γίνεται μέρος μιας μουσικής μοναξιάς.
Παρότι στηρίζεται σε αληθινά γεγονότα, το Roofman δεν ενδιαφέρεται να γίνει αστυνομικό θρίλερ. Είναι ένα υπαρξιακό δράμα για τη δεύτερη ευκαιρία. Ο Manchester δεν ζητά συγχώρεση· ζητά κατανόηση. Θέλει απλώς να νιώσει ξανά άνθρωπος — και, μέσα από αυτή την ανάγκη, η ταινία αποκτά κάτι συγκινητικά καθολικό: την αναζήτηση της αγάπης ως πράξη επιβίωσης.
Όσο για τον Tatum, αυτή η ερμηνεία είναι σημείο καμπής. Από το Magic Mike μέχρι εδώ, διανύει μια διαδρομή απελευθέρωσης — από το σώμα προς την ψυχή. Παραμένει γοητευτικός, αλλά η γοητεία του πλέον δεν βρίσκεται στην επιφάνεια· βρίσκεται στην ευθραυστότητα. Εκεί, στο βλέμμα ενός άνδρα που μπορεί να έχει διαπράξει λάθη, αλλά δεν έχει χάσει την ανθρωπιά του.
Το Roofman είναι μια ήσυχη, βαθιά ταινία για τη μοναξιά, την επιθυμία και την ανάγκη για λύτρωση. Μια ιστορία για έναν άνθρωπο που, ακόμη κι όταν κρύβεται, βρίσκει τρόπο να αγαπήσει. Και ίσως εκεί να βρίσκεται το μεγαλύτερο παράδοξο — πως μέσα στους τοίχους της απομόνωσης, η καρδιά μπορεί να ξαναρχίσει να χτυπά.
Βαθμολογία: 9/10
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας
Μεταφέροντας τον παλμό του Hollywood και του διεθνούς Jet Set από την καρδιά της παγκόσμιας showbiz, ο George Satsidis (@georgesats) μοιράζεται με τους αναγνώστες του Harper's Bazaar όσα μαθαίνει και βλέπει #behindthecamera.
