Λίγο πριν από την έλευση του νέου μήνα, καινούρια εικαστικά ραντεβού προστίθενται σε μία πόλη με ήδη σημαντικές εκθέσεις σε αρκετές γκαλερί και μουσεία, επιβεβαιώνοντας αυτό που αρκετοί art curators και advisors πιστεύουν, ότι η Αθήνα βρίσκεται σε πολύ καλή εικαστική τροχιά.
Η "ασφαλής περιοχή" του Νίκου Ποδιά
Για να δημιουργήσει τη δική του Safe Aera, όπως ονομάζεται η νέα του έκθεση, ο Νίκος Ποδιάς χρειάστηκε να ανατρέξει στις παραδόσεις και απηχήσεις του παγκόσμιου πολιτισμού. Στους μύθους και τα παραμύθια που διέπουν την εγχώρια αλλά και την ευρύτερη παράδοση, καθώς και εκείνα τα στοιχεία που καθιστούν το αποτύπωμά της στον πολιτισμό ισχυρό. Τα προκύπτοντα έργα, υφές, φόρμες, ρυθμοί-μοτίβα, δημιουργούν αντικείμενα και πλάσματα, φορτισμένα με τις μαγικές, αποτρεπτικές ιδιότητες που φέρουν τα φυλαχτά.
Ο καλλιτέχνης φτιάχνει χάρτινες κατασκευές εν είδει υφασμάτων, προστατευτικές αλλά, ταυτοχρόνως, εύθραυστες, αέρινες και ανάλαφρες. Αποκαθιστά χρησιμοποιημένα, ανακτημένα υλικά, όπως χρυσόχαρτα από πακέτα τσιγάρων ή φακελάκια τσαγιού. Μέσα σε ένα κομμάτι χαρτί, συντίθενται η προσωπική και η συλλογική εμπειρία. Ένα περιβάλλον αναπάντεχα μυστήριο και σαγηνευτικό, το οποίο έως και τις 3 Ιανουαρίου μάς περιμένει να το ανακαλύψουμε στη Citronne Gallery.
Η αισθητική τοπογραφία του Δημήτρη Πικιώνη
Με αέρα ανανέωσης και τρεις νέες εκθέσεις υποδέχεται το Μουσείο Μπενάκη το φθινόπωρο και τους επισκέπτες του. Η πιο πρόσφατη – μέχρι την επόμενη – έκθεση αφορά το έργο του Δημήτρη Πικιώνη, μία προσωπικότητα που χαρακτήρισε την πολιτιστική δημιουργία του 20ου αιώνα. Η έκθεση εστιάζει στη μορφολογική αντιμετώπιση της πρόσβασης στην Ακρόπολη, με φωτογραφικές αποτυπώσεις των μονοπατιών. Το υλικό αυτό συμπληρώνεται με στοιχεία των έργων του που εξηγούν τη δημιουργική μέθοδο που ακολουθεί.
Χωρίζεται σε τρία μέρη: Ζωγραφική και Σκέψη, Αρχιτεκτονική και Μακέτα. Το πρώτο μέρος εστιάζει στη βιογραφία του αρχιτέκτονα, παρουσιάζοντας τις επιρροές που δέχθηκε μέσα από τα ζωγραφικά του έργα. Το δεύτερο κεφάλαιο ανοίγει το αρχιτεκτονικό του έργο μέσα από αντίγραφα σχεδίων και φωτογραφιών. Στην τρίτη και τελευταία ενότητα δεσπόζει μία μακέτα, μια τρισδιάστατη απεικόνιση της περιοχής της Ακρόπολης και του Φιλοπάππου, όπου φαίνεται η μορφολογική επέμβαση του Πικιώνη στο σύνολό της. Στο Μουσείο Μπενάκη επί της Πειραιώς (138) έως τις 25 Ιανουαρίου.
Εν τούτω Νίκα
Η ματιά της Γεωργίας Λαλέ είναι θηλυκή. Στη νέα της έκθεση, Εν τούτω Νίκα, η γνωστή για το ακτιβιστικό της έργο καλλιτέχνις μάς καλεί σε ένα ταξίδι στο χρόνο, στους αγώνες και στον πόνο των γυναικών, με οδηγό την Άννα - μορφή από το σχολικό αναγνωστικό Αλφαβητάριον (1955) της Α΄ δημοτικού.
Μέσα από το ταξίδι, η Άννα – η κάθε Άννα – παρακολουθεί και βιώνει τον πόνο της απώλειας, του σεξισμού και της κουλτούρας ενοχοποίησης των θυμάτων. Παράλληλα, μαθαίνει ότι η ενότητα και η αλληλεγγύη σπάνε την αλυσίδα της σιωπής και την κακοποίησης, οδηγώντας σε έναν καλύτερο και δίκαιο κόσμο. Στην a.antonopoulou.art έως και τις 29 Νοεμβρίου.
Μία αρχιτεκτονικού χαρακτήρα ανάγνωση της ζωγραφικής
Μία νέα έκθεση παρουσιάζεται στον δημιουργικό χώρο της Αγάπης Σμπώκου, Agapis Jewellery & Gallery, στο Κολωνάκι. Καλλιτέχνις η Ντόρα Πανιοπούλου. Η ζωγραφική της προέκυψε από την αρχιτεκτονική και τη μελέτη του φωτός μέσα στον εσωτερικό χώρο, κατά τη διάρκεια της εργασίας της σε αρχιτεκτονικό χώρο στο Λονδίνο.
Κάπως έτσι, τα έργά της, που συνθέτουν την Invisible Structures, όπως ονομάζεται η νέα της δουλειά, αποτυπώνουν τον όγκο μέσα στο φως και το φως μέσα στον όγκο σε έναν ενδιαφέροντα δυαδικό χορό. Έως τις 28 Νοεμβρίου.
Η εικαστική δημιουργία ως θηλυκή φωνή
Για τη Gisela McDaniel, η τέχνη είναι θηλυκού χαρακτήρα – όπως και το φύλο της. Μέσα από τα έργα της, η καλλιτέχνις επαναδιεκδικεί το πορτραίτο ως χώρο ίασης, συνεργασίας και απο-αποικιοκρατικής αφήγησης. Δουλεύοντας κυρίως με γυναίκες, μη δυαδικά πρόσωπα και άτομα που ταυτίζονται με τη θηλυκότητα, η Τσαμόρος καλλιτέχνις προσεγγίζει το πορτραίτο ως πράξη αντίστασης και ίασης.
Η νέα της έκθεση Pineptran Istreyas & Αχινός, που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του προγράμματος φιλοξενίας της γκαλερί Dio Horia, αποτυπώνει τον διάλογο της McDaniel με την ελληνική μυθολογία, τις φυσικές δυνάμεις και τις κοινές γλώσσες της νησιωτικής ζωής σε ένα εικαστικό κράμα απελευθέρωσης και ενσυναίσθησης. Έως τις 29 Νοεμβρίου.
