Μια ολική ανατροπή που ετοιμαζόταν εδώ και μήνες ολοκληρώθηκε τα ξημερώματα στα 95α βραβεία Όσκαρ, εκεί όπου η arthouse περιπέτεια "Τα Πάντα Όλα" των Dan Kwan και Daniel Scheinert (στο εξής Ντάνιελς) απέσπασε 7 από τα συνολικά 11 Όσκαρ που διεκδικούσε, εκ των οποίων εκείνα της καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας και πρωτότυπου σεναρίου.
Βέβαια, το "Τα Πάντα Όλα" δεν κατάφερε απλώς να σαρώσει στην απονομή, αλλά και να αλλάξει τα δεδομένα σε κομβικές κατηγορίες, όπως εκείνη του α' γυναικείου ρόλου. Ενώ μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες τα προγνωστικά έδειχναν πως η Cate Blanchett ("Tár") όδευε ανενόχλητη προς το τρίτο χρυσό αγαλματίδιό της, η πρωταγωνίστρια των Ντάνιελς, Michelle Yeoh, κατάφερε εν τέλει να αποσπάσει το πρώτο Όσκαρ της καριέρας της. Την ίδια στιγμή, εντελώς απροσδόκητα αποχώρησαν με άδεια χέρια από το Dolby Theater οι ομάδες των "Tár", "Τα Πνεύματα του Ινισέριν" και του "Elvis", παρά το γεγονός πως διεκδικούσαν 3, 10 και 8 βραβεία αντίστοιχα.
Από την άλλη, εξαιρετικά χαρούμενοι πρέπει να είναι οι άνθρωποι στο στρατόπεδο (pun intended) της ταινίας "All Quiet on the Western Front" (Edward Berger). Το παραγωγής Netflix πολεμικό γερμανικό φιλμ είδε εαυτόν να επικρατεί στις 4 από τις 9 συνολικά κατηγορίες που βρέθηκε υποψήφιο, σημειώνοντας επίσης μικρές και μεγάλες ανατροπές. Όπως στην κατηγορία σκηνογραφίας και πρωτότυπης μουσικής, όπου θεωρητικό φαβορί ήταν η "Βαβυλώνα" (Damien Chazelle), αλλά ο σκηνοθέτης του "La La Land" δεν ευτύχησε όλο το βράδυ να δει κάποιο συνεργάτη του να κρατά το "θείο Όσκαρ" στα χέρια.
Φυσικά, οι πιο συγκινητικές απονομές της βραδιάς ήταν εκείνες των Ke Huy Quan ("Τα Πάντα Όλα") και Brendan Freizer ("Η Φάλαινα"). Δύο ηθοποιών οι οποίοι νωρίς στις καριέρες τους είχαν βιώσει την καταξίωση, αλλά στη συνέχεια παραγκωνίστηκαν από μια βιομηχανία, η οποία τώρα τους καλωσορίζει πανηγυρικά πίσω στο προσκήνιο.
Η τελετή, βέβαια, ξεκίνησε μάλλον υποτονικά και άνευρα. Παρά το γεγονός πως ο πολύπειρος τηλεοπτικός παρουσιαστής Jimmy Kimmel παρουσίαζε για τρίτη φορά τα Όσκαρ, φέτος αποδείχθηκε σε γενικές γραμμές άοσμος. Για παράδειγμα, ο εναρκτήριος μονόλογός του αφιερώθηκε σε ασφαλή αστεία και εύκολους στόχους, όπως ο Will Smith. Ο ηθοποιός ο οποίος πέρσι απέσπασε Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου ("Η Μέθοδος των Γουίλιαμς") λίγα λεπτά αφού χτύπησε επί σκηνής τον Chris Rock, έγινε το θέμα διαφόρων ανεκδότων του Kimmel κατά τη διάρκεια της τελετής, μάλλον αχρείαστα - αφού ο Smith έχει πάψει εδώ και καιρό να απασχολεί την επικαιρότητα. Αργότερα, ο παρουσιαστής έφερε τη σκηνή ένα γαϊδουράκι ως αναφορά σε εκείνο που εμφανίζεται στα "Πνεύματα του Ινισέριν", συστήνοντάς το ως "ζώο συντροφιάς του"... και αυτό. Αυτό ήταν το αστείο, ενδεικτικό του μήκους κύματος στο οποίο κινήθηκαν και όλα όσα το διαδέχθηκαν. Πάντως, μικρό το κακό σε γενικές γραμμές, ιδιαίτερα εάν αναλογιστούμε άλλες σαφώς υποδεέστερες τελετές που έχουμε δει στο παρελθόν.
Δείτε τη λίστα με τους νικητές στο athinorama.gr