Κάθε τόσο μια επίδειξη μόδας πυροδοτεί μια μετατόπιση στο zeitgeist (πνεύμα της εποχής). Περισσότερο και από διθυραμβικές κριτικές ή αναλύσεις του "καναπέ", είναι η διαίσθηση ότι αυτά τα ρούχα πρόκειται να αλλάξουν τον τρόπο που ντυνόμαστε. Κι ενώ η κατάρρευση της "ήσυχης πολυτέλειας" είχε προαναγγελθεί εδώ και καιρό, το DΝΑ της—τα διακριτικά staples της γκαρνταρόμπας σε απαλούς τόνους—συνέχιζε να κυριαρχεί στις πασαρέλες. Κι ύστερα, σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, ήρθε το οριστικό τέλος της.
Για την πρώτη του συλλογή Άνοιξη 2026 για τον οίκο Celine, ο Michael Rider άντλησε έμπνευση από το αμερικανικό preppy στυλ των '80ς, το οποίο συνδύασε με το γαλλικό bon chic, bon genre. Στη συλλογή παρουσιάστηκαν μπλούζες ράγκμπι, πλεκτά με ρόμβους, ριγέ γραβάτες τύπου repp και φουλάρια σε έντονες αποχρώσεις των βασικών χρωμάτων. Αντίο, μπεζ. Η συλλογή έμοιαζε με συνέχεια μιας συζήτησης που είχε ξεκινήσει λίγο νωρίτερα, όταν ο φίλος και συνάδελφος του Rider, Jonathan Anderson, παρουσίασε την πρώτη του ανδρική συλλογή για τον οίκο Dior. Ο Anderson ξετύλιξε την ίδια preppy "κλωστή", με πλεκτά ριγμένα ανέμελα στους ώμους και chinos χωμένα σε ριγέ κάλτσες συνδυασμένα με loafers.
Τον Σεπτέμβριο, κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας του Μιλάνου, ο Dario Vitale "μπήκε στη συζήτηση" παρουσιάζοντας τη συλλογή Άνοιξη 2026 για τον οίκο Versace. Ήταν μια τολμηρή απομάκρυνση από το λαμπερό σέξι στυλ που φέρει τη σφραγίδα της Donatella Versace. Παράλληλα, αποτέλεσε μια νοσταλγική επιστροφή στα εμβληματικά σχέδια του ιδρυτή Gianni Versace από τα τέλη της δεκαετίας του '80 και τις αρχές του '90, αλλά και έναν φόρο τιμής στην queer κουλτούρα που τα ενέπνευσε με φαρδιά σακάκια συνδυασμένα με T-shirts, track jackets με ανασηκωμένους γιακάδες και ριγέ πλεκτά γιλέκα μέσα στο παντελόνι, όλα σε ζωηρά χρώματα. Οι Rider, Anderson και Vitale ανήκουν στην ίδια γενιά, καθώς γεννήθηκαν μεταξύ 1980 και 1984. Μεγάλωσαν σε μια εποχή όπου η μονοκουλτούρα ήταν ακόμη εφικτή: οι ταινίες του Τζον Χιούζ κυριαρχούσαν, η πριγκίπισσα Νταϊάνα και οι Sloane Rangers αποτελούσαν σύμβολα στυλ και το βιβλίο της Λίζα Μπίρνμπαχ "The Official Preppy Handbook" λειτουργούσε ως η απόλυτη σάτιρα του preppy τρόπου ζωής.
Αν η αναφορά είναι το preppy στυλ των '80ς, τότε οι ερμηνείες είναι ανεξάντλητες. Για την Άνοιξη 2026 η Mrs. Prada και ο Raf Simons παρουσίασαν τη δική τους εκδοχή του κλασικού αντιανεμικού προσθέτοντας ένα κεντημένο λογότυπο, ενώ ο Anderson μετέφερε παρόμοιες ιδέες από την ανδρική του συλλογή στη γυναικεία ready-to-wear πρεμιέρα του παρουσιάζοντας ένα polo με σήμα Dior στο χρώμα της μέντας. Στη βιομηχανία της μόδας σχεδιαστές όπως ο Ryota Iwai του Auralee, ο Willy Chavarria και ο Duran Lantink έχουν ανατρέψει τα κλασικά στοιχεία του preppy στυλ μέσα από δημιουργίες όπως τα εμπνευσμένα από τη Chicano κουλτούρα σακάκια και οι γραβάτες του Chavarria και τα καρό balloon πλεκτά του Lantink. Όλα αυτά τα ρούχα παραπέμπουν στο preppy, αλλά κανένα δε μοιάζει με το άλλο. Αυτό που ξεκίνησε ως μια τάση γύρω από την κοινωνική θέση κατάφερε να παραμείνει ισχυρό τόσο στις πασαρέλες όσο και στον δρόμο, χάρη στην αποκλειστικότητά του.
Στην πραγματικότητα, αν και πλέον το preppy εκλαμβάνεται ως κάτι συντηρητικό, στην αρχή ήταν συνώνυμο του cool και του αντισυμβατικού. Μεταξύ του Α' και του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου οι φοιτητές της Ivy League αντλούσαν στοιχεία από τη βρετανική ραπτική και τα συνδύαζαν με αθλητικά κομμάτια αναμειγνύοντας τα sack suits της Brooks Brothers με τα χαρακτηριστικά letterman sweaters. Μετά τη θέσπιση του GI Bill στα μέσα της δεκαετίας του '40, που παρείχε οικονομική στήριξη για την εκπαίδευση των βετεράνων, τα πανεπιστήμια υποδέχονταν φοιτητές από διαφορετικά οικονομικά υπόβαθρα, οι οποίοι συνδύαζαν αυτούς τους παραδοσιακούς κώδικες με chinos και penny loafers.
Στο βιβλίο "Black Ivy: A Revolt in Style" ο Τζέισον Τζουλς περιγράφει πώς μαύροι καλλιτέχνες και ακτιβιστές, όπως ο Martin Luther King Jr. και ο James Baldwin, υιοθέτησαν τα Oxford πουκάμισα και τα loafers, που ήταν χαρακτηριστικά της WASPY ελίτ τις δεκαετίες του '50 και του '60. Η πράξη αυτή δεν αφορούσε την επιθυμία να γίνουν "λευκοί", αλλά την αξίωση σεβασμού και αναγνώρισης. "Δεν είναι τα ίδια τα ρούχα που κάνουν τη διαφορά" εξηγεί ο Τζουλς. "Πρόκειται για το να ξεπερνάς τα όρια, να φοράς ρούχα που δεν είναι για σένα, γιατί ανήκουν σε έναν κόσμο προνομίων και εξουσίας, ενώ εσύ δε διαθέτεις ούτε το ένα ούτε το άλλο. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο".
Για κάποιους, όπως ο οραματιστής Ιάπωνας επιχειρηματίας μόδας Kensuke Ishizu, το preppy ήταν απλώς cool. Στο φωτογραφικό λεύκωμα του 1965 "Take Ivy" απαθανάτισε το περιποιημένο στυλ των Αμερικανών φοιτητών της Ivy League, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια αγορά γι' αυτό το δυτικό στυλ σε μια Ιαπωνία που μέχρι τότε ήταν πολιτισμικά απομονωμένη. Ο Ralph Lauren, γεννημένος ως Ralph Lifshitz από Εβραίους μετανάστες γονείς στο Μπρονξ το 1939, θα δημιουργούσε το 1968 τον οίκο Ralph Lauren, έναν ολόκληρο κόσμο εμπνευσμένο από την preppy αισθητική.
Οι κώδικες του preppy έχουν θέσει τα θεμέλια του σύγχρονου λεξιλογίου της μόδας. Ένα πουκάμισο και ένα ζευγάρι loafers, για παράδειγμα, ταιριάζουν σε όλους, όμως οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Η J.Crew, μια εταιρεία βαθιά συνδεδεμένη με το preppy στυλ, αποτελεί απόδειξη της σημασίας του styling. "Υπάρχει μια κοινή βάση στα κομμάτια μας, αλλά ο τρόπος που τα ερμηνεύει κανείς είναι πολύ προσωπικός" σημειώνει η Olympia Gayot, καλλιτεχνική διευθύντρια της εταιρείας.
Ο σχεδιαστής Willy Chavarria, που ζούσε στην Καλιφόρνια το 1980, περιγράφει πως "στον κόσμο μου το preppy ερμηνευόταν μέσα από την κουλτούρα των Chicano". Λέγοντας ότι η hip-hop κοινότητα υιοθετούσε στοιχεία από τα preppy brands, όπως η Tommy Hilfiger και η Polo Ralph Lauren. Οι "πλούσιοι γόνοι" φορούσαν Lacoste. Ο Chavarria πήγαινε στα Marshalls και αγόραζε φαρδιά Polo πουκάμισα για να τα συνδυάζει με χακί παντελόνια και λευκά sneakers. Σαράντα χρόνια μετά επανέφερε αυτές τις ιδέες στην ανδρική συλλογή του για την Άνοιξη 2026.
Αν το preppy του Chavarria διαφέρει από το preppy της Mrs. Prada, το οποίο διαφέρει από το preppy του Anderson, τι ακριβώς καθορίζει τι είναι preppy;. Η έννοια είναι μια άυλη ιδέα, βασισμένη όμως σε απτά κομμάτια. "Το preppy αντλεί στοιχεία από τόσο διαφορετικά πεδία" υπογραμμίζει ο στυλίστας Jalil Johnson. Η δική του ερμηνεία είναι ότι αποτελεί μια queer σύνθεση κωδίκων φύλου, όπως polo πουκάμισα με slingbacks. Τελικά, έχει εξελιχθεί σε μια πιο αυθεντική αντανάκλαση της αμερικανικότητας που επεδίωκε. "Αυτή η χώρα είναι ένα συνονθύλευμα από διαφορετικές ταυτότητες που συνυπάρχουν" τονίζει ο Johnson. Το ίδιο ισχύει και για το preppy στυλ. Επομένως, ποιος μπορεί να είναι preppy; Όλοι.
Διαβάστε Επίσης
