"Οι γυναίκες πρέπει να επιτρέψουν στα πρόσωπά τους να δείχνουν τις ζωές που έχουν ζήσει. Οι γυναίκες πρέπει να λένε την αλήθεια", καταλήγει το δοκίμιο "The Double Standard of Aging" της Σούζαν Σόνταγκ γραμμένο το 1972. Παραφράζοντας λίγο τη σκέψη της, θα λέγαμε ότι οι γυναίκες πρέπει να επιτρέψουν στο στιλ τους να φωτίζει τις ζωές που έχουν ζήσει και αυτή είναι ίσως η πιο ουσιαστική απάντηση στο ερώτημα "τι φοράμε και τι δεν φοράμε μετά τα 50". Μάλιστα, δεν θα το περιορίζαμε καν στην ηλικία: οι γυναίκες οφείλουν να επικοινωνούν την (διαφορετική κάθε φορά) αλήθειά τους σε κάθε μοναδικό στάδιο της ζωής τους με τον τρόπο που τις εκφράζει καλύτερα. Όταν, μάλιστα, έχουμε κατακτήσει το ορόσημο των 50 - μισός αιώνας ζωής- ξέρουμε επίσης ότι " ή τώρα ή ποτέ": η γνώση έχει στεριώσει μέσα μας και το στιλ προσφέρει χαρά. Μην προσπεράσετε αυτή την ευκαιρία.
1. Δεν φοράμε: τις ενοχές και τις τύψεις μας / Φοράμε: ό,τι απολαμβάνουμε στο παρόν .
Ξεχάστε τα όσα δεν καταφέρατε να υλοποιήσετε στο παρελθόν και τα λάθη που δεν μπορείτε να διορθώσετε πια. Επικεντρωθείτε στο παρόν, και σ' αυτό που είναι ο εαυτός σας σήμερα γαλουχημένος μέσα από τις εμπειρίες, καλές και κακές. Και για να φέρουμε αυτή την προτροπή στα μέτρα της μόδας, όλες αυτές οι παλιές φωτογραφίες που συνοδεύουν τα "Θεέ μου, πώς ντυνόμουν έτσι;" δεν βοηθούν πουθενά. Η αυτολύπηση μπλοκάρει την εξέλιξή σας. Και η εξέλιξη/αλλαγή είναι απαραίτητη για να θωρακίσετε τον ψυχισμό σας και να θεμελιώσετε την αυτοπεποίθησή σας. Αυτή που θα σας εξασφαλίσει τη ζέση για να ντύνεστε ο εαυτό σας.
Κι αν μετανιώνετε για όλα τα ρούχα και αξεσουάρ που απομακρύνατε από τη ντουλάπα σας κάποτε, με την πεποίθηση ότι δεν θα τα ξαναφορέσετε ποτέ, καιρός να πάτε παρακάτω. Ό,τι γίνεται, δεν ξεγίνεται, αλλά αυτή η ανάμνηση θα σας βοηθήσει να "χτίσετε" πιο συνειδητοποιημένα πια την γκαρνταρόμπα σας.
2. Δεν φοράμε: τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις των άλλων για το πώς πρέπει να δείχνουμε / Φοράμε: την προσωπικότητά μας.
Δεν νομίζετε ότι είναι καιρός να σταματήσετε να βάζετε τον εαυτό σας σε καλούπια; Να αποφασίζετε με γνώμονα το τι μπορεί να σκεφτούν οι άλλοι και πώς θα ήθελε η κοινωνία να συμπεριφέρεστε για να ανταποκριθείτε στον κοινωνικό σας ρόλο; Πολλές γυναίκες, για παράδειγμα, αποκτώντας παιδιά θεωρούν ότι θα πρέπει να προσαρμόσουν το στιλ τους στη σοβαρότητα και το "αλάνθαστο" με τα οποία γίνεται αντιληπτός κοινωνικά ο ρόλος της μητέρας. Στον χώρο της εργασίας, οι γυναίκες πασχίζουν να αποδείξουν την αξία τους επενδύοντας στο "κατάλληλο", ευπρεπές dress code που η πατριαρχική κοινωνία θεωρεί ότι αποδεικνύει τις δυνατότητές τους, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που η ηθική μίας γυναίκας κρίνεται απ' αυτά που φοράει. Ακόμα κι όταν αυτή είναι το θύμα.
Μετά τα 50, καλό θα είναι να έχετε ολοκληρώσει το φιλτράρισμα των ταμπού και των προκαταλήψεων αναφορικά με το φύλο, τον ρόλο και την ηλικία σας. Και να ντύνεστε αποκλειστικά με γνώμονα την προσωπικότητά σας και αυτό που εκφράζει το γούστο σας. Δεν έχετε να αποδείξετε τίποτα σε κανέναν.
3. Δεν φοράμε: την κακοπροαίρετη κριτική / Φοράμε: την αποδοχή και το ειλικρινές ενδιαφέρον.
Οι γυναίκες κρίνονται πάντα πιο αυστηρά. Έχουν, εξάλλου, να ικανοποιήσουν παράλληλα πολλούς ρόλους (σύζυγος, μητέρα, επαγγελματίας), και επομένως οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες. Όταν, μάλιστα, οι γυναίκες ωριμάζουν, η φυσική γήρανση και το ταλαιπωρημένο (από ορμόνες, γέννες, ασθένειες) κορμί τους, τις ρίχνει πιο εύκολα στην αρένα της κριτικής: τι το θες και το φοράς το μίνι ή το μπικίνι αφού δεν έχεις πια το σώμα, θα έχετε σίγουρα ακούσει να σχολιάζουν είτε εσάς είτε κάποια άλλη γυναίκα, συχνά μεγαλύτερης ηλικίας.
Αυτή η κριτική που πηγάζει από την εμμονή της κοινωνίας για νεότητα, ιδίως τη νεότητα που αφορά τις γυναίκες, γίνεται τροχοπέδη για τη στιλιστική εξέλιξη και τόλμη των γυναικών. Μετά τα 50, μια γυναίκα θα σκεφτεί ίσως διπλά πριν πειραματιστεί με κάτι πολύ θηλυκό ή εκκεντρικό στην εμφάνισή της. Θα διστάσει να φορέσει έντονα χρώματα, κοντά μήκη ή να αποκαλύψει το μπούστο της. Σαν από ένστικτο "αυτοσυντήρησης" θα προσπαθήσει να κρύψει και όχι να αναδείξει τα δυνατά της σημεία. Η αποδοχή της ηλικίας μας και η αγάπη για το σώμα μας σε κάθε στάδιο της ωριμότητά του είναι το "κλειδί" που θα μας ανοίξει την πόρτα για να απολαύσουμε πραγματικά τη ζωή φορώντας ό,τι κάνει να νιώθουμε καλά.
4. Δεν φοράμε: την ανασφάλεια / Φοράμε: την αυτοπεποίθηση.
Οι προσωπικές μας ανασφάλειες, συνήθως σε σχέση με το σώμα μας και τα κιλά μας, στέκονται εμπόδιο στον τρόπο που ντυνόμαστε σε κάθε ηλικία. Δεν χρειάζεται να είστε νέες, για να νιώθετε καλά με τον εαυτό σας. Δεν αποτελεί ιδιότητα της νεότητας ο σφυρηλατημένος χαρακτήρας. Το αντίθετο θα λέγαμε, μάλιστα. Η αυτοπεποίθηση καλλιεργείται με τα χρόνια και τις εμπειρίες που προστίθενται καθώς μεγαλώνουμε.
Μετά τα 50, επομένως, οφείλετε να έχετε ξεμπερδέψει με τυχόν ανασφάλειες που κράτησαν σε λήθαργο την στιλιστική σας εξέλιξη και να γνωρίζετε πώς να μετατρέπετε σε "όπλα" τα δυνατά σας σημεία και τα χαρίσματά σας. Αυτός είναι και ο τρόπος για να κατακτήσετε την πραγματική κομψότητα.
5. Δεν φοράμε: αυτά που μας λένε να μην φοράμε / Φοράμε: αυτό που θέλουμε και μας κάνου να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας.
Μπορεί τα τελευταία χρόνια το αφήγημα αναφορικά με το τι φοράμε και τι δεν φοράμε ανάλογα με την ηλικία μας να έχει κλονιστεί, καθώς όλο και περισσότερες γυναίκες άνω των 50 βγαίνουν μπροστά και επιδεικνύουν το γενναίο look τους, όμως είναι ακόμα αρκετά τα βήματα που πρέπει να γίνουν. Οι γυναίκες συνεχίζουν να αυτοπεριόριζονται, και συχνά οι ίδιες να κρίνουν άλλες γυναίκες για το ντύσιμό τους. Καιρός να απαλλαγούμε και από τα δυο.
Αυστηροί κανόνες που να λένε τι μπορείς να φορέσεις μετά τα 50, δεν υπάρχουν. Εστιάστε στις προτροπές που σας ενθαρρύνουν να τολμήσετε να δοκιμάσατε, να πειραματιστείτε, να χαίρεστε με ό,τι επιλέγετε να φοράτε.
